“ما” می پرسیم؛ بیانیه شش‌رنگ در مورد مطالبات اقلیت‌های جنسی
شش رنگ، ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۶: برای نخستین بار، جامعه اقلیت‌های جنسی مطالبات خود را در فضای انتخاباتی مطرح کرده است. بررسی دقیق شبکه های اجتماعی به عنوان تنها فضایی که جامعه اقلیت جنسی می تواند حضور و صدا داشته باشد نشان می دهد که اولین بار است که در بحثهای انتخاباتی، همجنسگرایان با مطالبات خود به عرصه سیاست وارد می شوند. ترنس‌ها نیز در ایران خواهان رسیدگی به وضعیت نابسامان عمل‌های تغییر جنسیت، عقیم‌سازی اجباری و نبود اطلاع‌رسانی در این زمینه هستند.
براساس آمارهای سازمان بهداشت جهانی، بین ۳ تا ۷ در صد از جمعیت هر جامعه‌ای به اقلیت‌های جنسی (همجنسگرا، ترنس سکشوال، بایسکشوال و اینترسکس) تعلق دارند که اگر جمعیت ایران را ۸۰ میلیونی و درصد اقلیت جنسی آن را تنها ۲.۵ درصد فرض کنیم ، از یک گروه عظیم دومیلیونی حرف می‌زنیم که هیچیک از کاندیداهای ریاست جمهوری تاکنون پاسخی به مطالبات آنها نداده است.
از سوی دیگر، حجم عظیمی از نفرت پراکنی علیه همجنسگرایان در حملات کمپین‌های رقیب به دولت فعلی و به بهانه پذیرش عهدنامه یونسکو ۲۰۳۰ با عنوان دفاع روحانی از همجنسگرایان به راه افتاده است. این در حالی است که سیاست درمان همجنسگرایان در مراکز دولتی، حمله به میهمانی‌های خصوصی و دهها مورد دیگر نقض حقوق اقلیت‌های جنسی در دوران روحانی در سکوت، طی شده است.
ابراهیم رییسی به عنوان کاندیدای اصلی جناح اصول‌گرا، که خود به دلیل شراکت در کشتار در دهه شصت به شدت تحت فشار است، همسرش را برای تبلیغات انتخاباتی‌اش به سراغ یک فرد ترنس می‌فرستد تا با انتشار عکس این دیدار رای این جامعه را با وعده وعیدهایی نامعلوم، در یک قرار دو ساعته و پشت درهای بسته، به خود جلب کند.
شش رنگ معتقد است به دلایل گوناگون این انتخابات نمی‌تواند در خدمت تحقق مطالبات و نیازهای جامعه اقلیت جنسی باشد و به خاطر حذف گروه‌های اجتماعی گوناگون از زنان، دگراندیشان، غیر شیعیان و … انتخاباتی غیردمکراتیک است. با این وجود، دیگر منتظر تحولی بنیادین برای رسیدن به خواسته‌هایمان نمی‌مانیم. خود صدای خودمان می‌شویم. ما، این دو میلیون شهروند این جامعه که استعدادها و توانایی‌های خود را برای پیشرفت جامعه صرف می‌کنیم، حق خود را از ثروت و امکانات این جامعه مطالبه می‌کنیم.
شش رنگ پیشنهاد می‌کند در فضای طرح مطالبات و در آستانه روز جهانی مقابله با هموفوبیا و ترنس‌فوبیا، سئوالات زیر در عرصه عمومی مطرح شود.
“ما” می‌پرسیم:
– با حقوق اولیه ما که در قوانین حقوق بشری به رسمیت شناخته شده است و که ایران نیز امضا کننده آن است، چه می‌کنید؟
– وقتی به عنوان یک ترنس بدلیل افشای هویت جنسیتی‌مان از کار اخراج می‌شویم چه نهادی از حقوق ما دفاع می‌کند؟
– وقتی بعنوان لزبین حبس می‌شویم، کتک می‌خوریم و یا مورد تجاوز قرار می‌گیریم به کدام نهاد مراجعه کنیم تا از حقمان دفاع شود؟
– وقتی به عنوان گی در حین خدمت سربازی مورد ازار جنسی و خشونت قرار می‌گیریم، شکایتمان را به کجا ببریم؟
– وقتی مورد آزار و اذیت نیروی انتظامی قرار می‌گیریم به کجا پناه ببریم؟
– وقتی به عنوان یک ترنسجندر از دانشگاه بدلیل عدم رعایت حجاب اجباری‌مان اخراج می‌شویم چه کسی از حق ما دفاع می کند؟
– وقتی در ادارات به قیافه ما پوزخند زده می‌شود و مورد تحقیر و توهین قرار می‌گیریم، حق شهروندی ما چه می‌شود؟
– وقتی به دلیل گرایش جنسی‌مان با اراده پدر و مادر به دست پزشکانی سپرده می‌شویم که ما را تحت درمان و شوک تراپی قرار دهند، چه کسی از حق حیات بدون شکنجه پزشکی ما دفاع می‌کند؟
– وقتی به عنوان ترنس مورد خطای پزشکی وارد می‌شویم، چه کسی از حق ما دفاع می‌کند؟
“ما” می‌پرسیم:
- آیا شما وجود و حق حیات ما را به رسمیت می‌شناسید؟
- به راستی آیا می‌توان از دمکراسی و حقوق شهروندی حرف زد و بیش از دو میلیون جوان و نوجوان را نادیده گرفت یا برایشان حکم مرگ صادر کرد و یا آنها را منحرف و بیمار خواند؟
پاسخ به این سوالات برای هر گونه جدل بعدی در مورد سیاست عمومی کاندیداهای موجود ضروری است.
ما هم در خیابان‌ها و در اعتراضات سال ۸۸ دستگیر شدیم، هزینه دادیم و به امید آزادی بیان و اندیشه کتک خوردیم. ما هم چون دیگر ایرانیان آزاده دغدغه رهایی انسان داریم. ما نیز خواهان آینده‌ای بدور از سرکوب، زندان و بی‌عدالتی هستیم. ما اینجا، در کنار شما، در خیابان و مدرسه، در شهر و روستا حضور داریم. به وسعت ایران، از سقز تا شاهرود تا کرمان و کرج، تا زنجان و سمنان، تا اهواز و اصفهان، تا زاهدان و تبریز و تا بندرعباس و خرمشهر، تا آبادان و خرم آباد و تا تهران و قم و رشت و گرگان و سنندج و … آری ما خواهران و برادران و فرزندان شما هستیم. خیلی نزدیک به شما اما همچنان دور.
شش رنگ (شبکه لزبین‌ها و ترنسجندرهای ایرانی)
www.6rang.org
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجله‌ی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریه‌‌ی «نمای ایران» آغاز به‌کار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید
