وزارتِ احساسِ امنیتِ مردم

حجه‏الاسلام علوی، وزیر اطلاعات فرموده‏اند: “مردم باید با شنیدن اسم وزارت اطلاعات احساس امنیت بکنند”.

 به نظر من خیلی‏ها این کار را نمی‏کنند. بر عکس دست به کار شکنی زده و موقع شنیدن اسم این وزارت خانه، هفت بندِ جانشان می‏لرزد. شک ندارم که باز هم پای دشمنان خارجی در میان است. دشمنانی که دست بر قضا قسم خورده هستند و نمی‏خواهند سر به تن نظام ما باشد. آنها از هر طریقی سعی دارند ضربه بزنند و یکی از طرق همین است که تلاش دارند با شنیدن نام وزارت اطلاعات در دل مردم رعب و وحشت بیندازند. از آنجایی که دست ما به پای دشمنان خارجی نمی‏رسد باید فکری به حال خائنینی بکنیم که تحت تأثیر القائات دشمن قرار گرفته، اقدام به ترسیدن می‏کنند. اگر واقعاً اینها پول نگرفته‏اند چه دلیلی دارد که از وزارت خانه‏ای بترسند که به قول حجه‏الاسلام علوی، “هم تولیدکننده و هم ایجادکننده احساس امنیت در جامعه است”؟

به نظر من حالا که حجه‏الاسلام علوی وزیر این وزارتخانه شده است باید با کمک حجه‏الاسلام صادق لاریجانی فکری به حال این قضیه بکنند. دست، بالای دست گذاشتن، آن هم در حالیکه روز به روز دشمنان نظام باعث می‏شوند عدۀ بیشتری از مردم از اسم این وزارت خانه بترسند کار درستی نیست.

وزارتخانه‏ای که وزیرانی داشته همچون ری‌شهری، علی فلاحیان، دری نجف‏آبادی، علی یونسی، محسنی اژه‏ای، حیدر مصلحی، که یکی از یکی حجه‏الاسلام‏تر هستند چه جای ترس دارد؟ چه کسی جز آنکه آب به آسیاب دشمن بریزد با شنیدن این اسامی احساس امنیت نمی‏کند؟ چرا در مملکت ما که به گواهی تاریخ بیشترین دشمنان را دارد برای ریختن آب در آسیاب دشمن مجازات تعیین نشده است؟ حتمن که نباید دشمن ی بسازد و فردی از خمره‏ای کاسه‏ای آب بر دارد و برود شُر وشُر آن آب را در آن  بریزد. همین احساس ناامنی کردن از شنیدن نام وزارت اطلاعات خودش معادل است با ریختن کل آب همان خمره به آسیاب دشمن.

تک تک عزیزانی که قبل از حجه‏الاسلام علوی بر این وزارتخانه ریاست کرده‏اند، صیانت از آبروی افراد در جامعه و رعایت حق‏الناس را سر لوحه کار خود قرار داده‏اند و به صورت انبوهی احساس امنیت را هم تولید و هم ایجاد کرده‏اند.  اگر هنوز در بین شما افرادی وجود دارد که خدای نکرده در دو دلی و شک قرار دارد می‏تواند برود از عزیزانی که در قتل‏های زنجیره‏ای جان خود را از دست دادند بپرسد.

روی همین اصل اگر شما جزو مردم هستید، باید با شنیدن نام وزارت اطلاعات احساس امنیت بکنید. این وظیفه شرعی و منشوری و شهروندی شماست. اما اگر قصد دارید جزو مردم نباشید، منتظر یکی از اتفاقات زیر باشید:

۱) اگر خارج هستید موقع وارد شدن، در فرودگاه پاسپورت خود را تحویل داده و به آدرسی که به شما داده خواهد شد تشریف ببرید.

۲) اگر داخل ایران هستید منتظر حملات افراد خودسر باشید.

اینجانب نه تنها جزو مردم هستم بلکه با تحقیقی که روی انترنت در مورد تک تک وزیران قبلی این وزارتخانه و سرنوشت افراد نا باور انجام دادم، با شنیدن اسم این وزارتخانه چنان احساس امنیتی در خارج می‏کنم که اگر حجه‏الاسلام علوی اسم این وزارتخانه را به “وزارتِ احساسِ امنیتِ مردم” هم تبدیل بکند تعجب نخواهم کرد.