احمدرضا احمدی در بستر بیماری
مردی که بسیاری از عموم نه با شعرهایش که با صدای گرمش بر روی اشعار سهراب سپری می‌شناسدش و با ابیات تنهایی اش حس و حال تازه‌ای گرفته‌اند، در سی سی یو (CCU) بستری شد. شاید لازم باشد حداقل نیم نگاهی به چهره‌های ادبی داشته باشیم که هفتمین دهه عمرشان را سپری می‌کنند و به جای آنکه زیر تابوتشان را بگیریم، تا هستند زیر بغلشان را بگیریم.
به گزارش نامه به نقل از تابناک احمدرضا احمدی شاعری که راهی تازه در شعر نوی ایران گشود و سال‌ها پس از سرودن، محافل ادبی به عمق نگاهش پی بردند و در موسپیدی به جایگاه حقیقی‌اش در ادبیات فارسی شناخته شد، تپش قلبش به شماره افتاد و بستری شد؛ مردی که بسیاری از عموم نه با شعرهایش که با صدای گرمش بر روی اشعار سهراب سپری می‌شناسدش و با ابیات تنهایی اش حس و حال تازه‌ای گرفته‌اند.
همین چند ماه پیش بود که احمدرضا احمدی ۷۳ ساله شد. مردی که نخستین مجموعه شعرش را با عنوان طرح در سال ۱۳۴۰ منتشر کرد که توجه بسیاری از شاعران و منتقدان دهه ۴۰ را جلب کرد اما عموم نگاه غیرمنصفانه‌ای به آن داشتند. او در این باره می‌گوید: «کتاب «طرح» را برای فروغ بردیم و فروغ هم خیلی خوشش آمد. بعد جسارت کرد و وقتی که کتاب از «نیما به بعد» را درآورد، من را به عنوان جوان‌ترین شاعر در این کتاب قرار داد. در واقع پاسپورت ادبی من را فروغ صادر کرد. فروغ آدم بسیار بزرگی بود. از «روزنامه‌ی شیشه‌ای» ۵۰۰ شماره چاپ شد، فروغ فرخزاد، شمیم بهار و مهرداد صمدی سه جلد خریدند و به خانه بردند، بقیه… .»
سهراب سپهری شاعر دیگری است که به شعر احمدرضا احمدی توجه کرده است: «در نسل قبل از من، فروغ فرخزاد، ابراهیم گلستان، سهراب سپهری و نادر نادرپور ابعاد شعرم را دریافتند. او مدتی هم در سفری به نیویورک با سهراب سپهری دیدار کرده است: «یکی از زیباترین قسمت‌های عمر من آن روزهای نیویورک در کنار سپهری و یکتایی بود. آن هم چون رعد و برق و رنگین‌کمان به پایان رسید.» و از همه اینها مسعود کیمیایی بود که از نوجوانی با احمدرضا یکی بودند و حتی یکی از فیلم‌های کیمیایی در خانه احمدی ساخته شده بود.
اینک حال این شاعر و نویسنده پیشکسوت بیش از گذشته به وخامت گراییده و به گفته ماهور احمدی صبح امروز (چهارشنبه، ۹ مردادماه) به دلیل عارضه قلبی با افت ضربان قلب روبرو شده در بخش سی سی یو (CCU) بیمارستان آتیه بستری شده است تا دوستانش بار دیگر دست به دعا بردارند که گرمای وجود احمدرضا را سال‌های بیشتری در محفل‌شان داشته باشند و خاطره‌هایش نشنیده و ننوشته باقی نماند.
احمدرضا احمدی در سال ۱۳۱۹ در کرمان به دنیا آمد و دوره آموزش‌های دبستانی را در کرمان گذراند و ۷ سال بعد به همراه خانواده راهی تهران شد و در مدرسه دارالفنون تحصیل کرد. ذوق کودکی‌اش در بزرگسالی او را به شعر کشاند. آشنایی عمیق او با شعر و ادبیات کهن ایران و شعر نیما دستمایه‌ای شد تا حرکتی کاملاً متفاوت را در شعر معاصر آغاز و پی‌ریزی کند.
احمدی، پس از آن به یکی از شاعران تاثیرگذار معاصر بعد از نیما و شاملو در میان شاعران پس از خود مبدل شد؛ اتفاقی که بسیاری از شاعران نیمایی نمی‌پسندیدند و در مقابلش مقاوت کرده و علی رغم شعر نود خود گشودن راهی نو و سنت شکنی مقابل شعر کلاسیک بود، تاکید داشتند که شاعران نو بر مکتب نیمایی تحریر کنند.
احمدرضا اما راه خود را پیش برد و در این راه آنچنان ساده و روان، سبک سرایشش را به مختصات مشخص رساند که دیگر انکارش توسط مخالفانش نیز به پایان رسد و به این باور اعتقاد یابند که او سبک تازه‌ای در سرایش شعر نو پیش روی شاعران قرار داده که در عین سادگی، حامل مفاهیم عمیقی است.
حضور فعال احمدی در عرصه شعر، ادبیات کودکان، دکلمه شعر و هنر سینما، از او چهره‌ای مؤثر در ادبیات و هنر معاصر ساخته است. از احمدرضا احمدی بیش از ۱۸ مجموعه شعر، ۱۵ کتاب برای کودکان، دکلمه اشعار خودش در کاست یادگاری و اشعار حافظ، نیما، سهراب سپهری و شاعران معاصر منتشر شده است.
او همچنین سبقه‌ای طولانی که در انجام گفت‌وگوهایی دارد که می‌توان در ساحت خبری نیز طبقه بندی اش کرد و از مهم‌ترین این گفت‌وگوها می‌توان به مصاحبه او با کیومرث صابری و دخترش، محمدرضا شجریان و… اشاره داشت. در سال ۱۳۷۴ سومین جایزه شعر خبرنگاران با مراسمی متفاوت و خصوصی در خانه احمدرضا احمدی برگزار شد. همان سال کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در مراسم بزرگداشت احمدرضا احمدی، تندیس مداد پرنده [تندیس مداد پرنده به احمدی اهدا شد] را به او اهدا کرد.
[نامه‌نیوز]
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجله‌ی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریه‌‌ی «نمای ایران» آغاز به‌کار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید
