اشک ماهی‌ها
دریا،
در رِحَم زمین
اشکِ ماهی را
درد می‌شِمُرد
و از افسانه‌های پریان
که اندوه ماهیانش را
بغض می‌کنند
تصاویری سیاه می‌گیرد
خواب نیست این‌که گفته شود
بَلَم ران تنهایی
قصه‌ی خویش را
برای ماهیان می‌خواند
و در سپیده‌ای خاموش
به تماشای رقص موج
روی اندام دریا می‌لغزد
تا شاید،
ماهیان غرق شده در افسانه‌های پریان
به اشتیاق چشم‌هایش
دوباره به زندگی برگردند.
