«با؟ یا! بدون گیسو؟!»
با، یا، بدونِ حجاب، آیا امنیت اجتماعی زنان تامین می‌شود؟
یکی از نخستین نشانه‌های تاریخی کشف حجاب را می‌توان، در سخنرانیِ بدون روبنده‌ی طاهره قره‌العین و همچنین در دربار ناصرالدین شاه و محافل روشنفکری یافت.
اما کشف حجاب در اواخر سال ۱۳۱۴ رسماً اعلام و تصویب و به اجرا درآمد.
این مصوبه یکی دو سال بعد از انقلاب از اعتبار ساقط شد و اکنون نزدیک به ۴۰ سال است که زنان ایران ملزم به رعایت حجاب هستند.
در تمامی این سالها، هزینه‌های گزاف و نیروی انسانیِ بی‌شماری صرف اجرای قوانین کشف حجاب و اجباری کردن آن شده است. هزینه‌های ملی و بیت‌المال، صرف قانونی شد و می‌شود که متاسفانه اجباری کردن آن در عمل هنوز توسط بسیاری از زنان رعایت نمی‌شود.
اما آنچه برای نگارنده‌ی این سطور جای نگرانی و ابهام دارد این است که، بر فرض اگر بالاخره دیر یا زود حجاب آزاد شود، مسئله نابرابری حقوق ازدواج، تمکین، امنیت خانوادگی، امنیت اجتماعی در محل کار و کوچه و بازار آنان تامین خواهد شد؟ یا بعد از آزادی حجاب عده‌ی کثیری از زنان به خاطر ناامنی‌های اجتماعی همچنان سرگردان و پریشان باشند؟!
کاریکاتور از آدنسا
با این حال مبارزات ۴۰ ساله علیه بدحجابان هنوز ادامه دارد، و اگر زنان از خیر گیسوان خود بگذرند، نیروهای بیشمار مبارزه با بدحجابی، حداقل امنیت اجتماعی آنان را تامین خواهند کرد؟!
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
پریسا صنیعی؛ فارغ‌التحصیل رشته‌ی هنر (نقاشی) از دانشگاه هنر تهران (دانشکده پردیس) است که با نام هنری (adensaa) آدنسا، تراک‌های موزیک، نقاشی‌ها، طرح‌ها و کاریکاتورهایش را در صفحه اینستاگرام به اشتراک می‌گذارد.
آثار او در شهرگان با نام هنری‌اش (adensaa) منتشر خواهد شد.
