«بوسه مرگ بر پیکر دخترکان افغانستان»
افغانستان سرزمین بدون امید و دستخوش بازی مرگ و ویرانی تروریست ها، جنگ سالاران جهادی، تکنوکرات های فاسد، اشغالگران جنگ طلب و یک حاکمیت معیوب شراکتی، سال هاست که شاهد کشتار و ویرانی های بی شماری شده است. برای دیدن چهره امروز افغانستان باید به دهه ها عقب بازگشت که یک مجموعه از نیروها و دولت های خارجی از آمریکا، اروپا، پاکستان، محور عربی به رهبری عربستان سعودی و جمهوری اسلامی ایران در یک ائتلاف نانوشته همگی بسیج شدند تا با حمایت از گروه های تروریست جهادی با ایدئولوژی «بنیادگرایی اسلامی» علیه دولت دمکراتیک افغانستان به رهبری دکتر نجیب، فاجعه یی را بیافرینند که به خلاف توافق با میانجیگری سازمان ملل متحد، کابل را تحویل جنایتکاران جهادگرای اسلامی قرار دهند.
این جهادگرایان که همگی ماهیت تروریستی داشتند بعد از سرنگونی دولت «دکتر نجیب» خود نیز برای کسب بیشترین سهم از کیک قدرت در اولین فرصت ممکن با هم وارد یک جنگ داخلی شدند که از کابل زیبا یک ویرانه بر جای گذاشت. بعد از این دوران کوتاه کشورهای امپریالیستی و مرتجع منطقه که شرایط را وخیم می دیدند از حوزه های دینی در پاکستان لشکری از طالبان را روانه این کشور کردند تا حافظ منافع آنان باشد که داستان هجوم و به قدرت رسیدن آن جزیی از سیاه ترین برگ های تاریخ این کشور است.
همین طالبان در همکاری با سازمان تروریستی «القاعده» افغانستان را مأمن تروریسم بین المللی کردند که متعاقب آن حوادث تروریستی یازدهم سپتامبر اتفاق افتاد و بهانه یی شد برای حمله نظامی آمریکا و متحدین آن در سال ۲۰۰۱ میلادی و فروغلتیدن این کشور در باتلاق بی ثباتی، کشتار و ویرانی که تا به امروز ادامه دارد. بعد از بیست سال تازه آمریکا و همپیمانان جهانی و منطقه یی آن دوباره با طرح صلح جدید به دنبال واگذاری قدرت به همان طالبانی برآمده اند که روزی به بهانه سرنگونی دولت «ملا عمر» از یک کشور آباد یک ویرانه ساخته بودند.
این تصویر واقعی افغانستان امروز است و حادثه تروریستی روز شنبه هشتم ماه مه در غرب کابل منطقه «دشت برچی» در مقابل مدرسه دخترانه «سیدالشهدا» که بیش شصت کشته و یکصد زخمی از دختران دانش آموز و مردم غیرنظامی بر جای گذاشت در واقع رونوشت تلخ و خونین همین تصویر زشت می باشد که مقصران آن هم کاملا مشخص می باشند.
دخترکانی در خون خود غلتیدند که تازه در آغاز زندگی خود بودند و شوربختانه این نه مورد تازه یی بود و نه پایان بخش چنین فجایعی، اما متهمان اصلی همچنان بی شرمانه اشک تمساح بر پیکر خونین آنان می ریزند و حتی برای طرح صلح ادعایی خود نیز بیشتر در فکر تنظیم مناسبات خویش با حاکمان بعدی این کشور (طالبان) ویران شده می باشند. همه کشورهایی که در طول بیش از چهار دهه از حربه تروریسم اسلامی و جهادگرایی در هیبت ائتلاف جنوب ـ ائتلاف شمال برای دخالت در امور داخلی افغانستان مشارکت داشته اند، دستشان به خون این دخترکان بی گناه آلوده است. شما متهمان این جنایت ها، برای مرگ کودکان افغانستان اشک نریزید چون این حاصل دهشت و نکبتی است که شما آفریده اید.
هشتم ماه مه ۲۰۲۱
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
اردشیر زارعی قنواتی نویسنده و روزنامه‌نگار؛ روشنفکر و فعال سیاسی، تحلیل‌گر سرشناس ایرانی در حوزه‌ی مسایل سیاسی و بین‌الملل است. از او مقالات فراوانی در نشریات ایران از جمله شرق و اعتماد و سایتهای معتبر خارج از کشور منتشر شده‌است.
