بیست سال پیش
در ایران، سالها سردبیر یک هفته نامۀ فرهنگی بود. وقتی در مورد فرزندانش از او میپرسیدند، میگفت: "سه تا بچه دارم، یک دختر، یک پسر و یک مجلۀ هفتگی. از بچههایم راضی هستم، اما این آخری که تر و خشک کردنش همیشه به عهدۀ من است، نفسم را میگیرد تا روبراه و آمادهاش کنم. هر چه بزرگتر هم که میشود، مسئولیتاش سنگینتر میشود ".
حالا که سالهای سال است غربت نشین شده، وقتی در مورد بچههایش از او میپرسند، میگوید: " سه تا بچه داشتم، یک دختر، یک پسر و یک مجلۀ هفتگی. دخترم ازدواج کرد و به خانۀ بخت رفت، اما داغ آن دو تای دیگر را بر دلم گذاشتند و بر سرِ خاکشان هم فرصت گریه ندادند.
آن روز در برابر قفسۀ نشریات رایگان ایستاده بود و داشت با خودش واگویه میکرد: " یادش بخیر، بیست سال پیش این همه نشریات رنگارنگ کجا بود. یک شهر بود و یک مجلۀ ایرانی و مشتاقانی که از اینجا و آنجا سراغش را میگرفتند. انتشار مجله آسان نیست. من میدانم نشریۀ هفتگی یعنی چه. من میدانم بموقع چاپ شدن و بهنگام به دست مردم رسیدن یعنی چه.
از بین آن همه نشریه، چند تایی را برداشت و مرور کرد. تیتر درشت یکی از آنها توجهاش را جلب کرد و از همزمانی افکارش با آن خندید: "در غربت، اولین نشریۀ یک شهر بودن و بیست سال شهروندی، افتخارِ ماست".
- درباره نویسنده:
- تازهترینها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجلهی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریهی «نمای ایران» آغاز بهکار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید