تخریب مشکوک سد ۲۵۰۰ ساله دوران هخامنشی
سد بستان‌خانی، سدی با قدمت ۲۵۰۰ ساله متعلق به دوران پادشاهی هخامنشی ایران باستان زمستان سال پیش به شکلی ترمیم‌ناپذیر با لودر و بیل مکانیکی تخریب شده است. خبر این تخریب را اما چند روز پیش به میراث فرهنگی استان فارس داده‌اند.
عبدالرضا نصیری، معاون میراث فرهنگی در ارزیابی‌اش از میزان تخریب می‌گوید «تخریب جدی است و امکان بازسازی آن وجود ندارد».
سد بستان‌خانی در خرم‌بید، ۲۰ کیلومتری شمال پاسارگاد واقع است. این سازه از دوران فرمانروایی کوروش هخامنشی، بنیانگذار این سلسله برجای مانده.
این سد نشانه‌ای است از نظام مدیریت آب‌های سطحی در دوران ایران باستان و بر شاخه‌ای از رود پلوار در ابتدای تنگ حنا تأسیس شده است.
چه کسی سد ۲۵۰۰ ساله را تخریب کرد؟
سد بستان‌خانی با لودر و بیل مکانیکی تخریب شده. گزارش‌های رسیده به میراث فرهنگی استان فارس از وجود «یک دستگاه بولدوزر، تراکتور، لودر، یک عدد کانکس، یک دستگاه ترانس برق، مقداری لوله آبرسانی و …» در کنار سد خبر می‌دهند.
عبدالرضا نصیری می‌گوید که «زمینِ همجوار با سد به شخصی واگذار شده و او هم براساس نظر شخصی خودش رسماً بدون ترس و با جسارت اقدام به تخریب این سد تاریخی کرده است.» او هویت این فرد را اعلام نکرده و گفته هدف از تخریب سد را نیز نمی‌داند.
به گفته نصیری، بسیاری از آثار باستانی به دلیل همجواری با زمین‌های شخصی تخریب می‌شوند تا به وسعت این املاک خصوصی افزوده شود. او احتمال داده که سودای یافتن «گنج» مدفون زیر این اثر باستانی نیز می‌تواند یک علت تخریب باشد.
بخشی از بناهای تاریخی و میراث فرهنگی که در دو سال گذشته تخریب شدند، در معرض تخریب قرار گرفتند، یا بر اثر بی‌توجهی مسئولان وضعیت‌شان وخیم‌تر شد، از این قرار هستند: عمارت شیخ عیسی در دزفول، خانه تدین در اصفهان، پل‌های تاریخی لرستان و طاق کشکان در آنجا، امامزاده حمزه علی در چهارمحال و بختیاری، خانه بچاری در آبادان، کاروانسرای مجیدی در استان اصفهان، حمام شنب‌غازان آذربایجان، پل خشتی گیشه دمرده (عروس مرده) در گیلان و عمارت خواجه آوادیس و نیز بنای ابریشمی در رشت، خانه قمرالملوک امیرسلیمانی، باغ شاهزاده کرمان، بقعه شیخ جبرئیل در اردبیل، حسینیه خلیلیان بابل و الی آخر.
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجله‌ی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریه‌‌ی «نمای ایران» آغاز به‌کار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید
