تفاوت نرمش قهرمانانه با نرمش مفتضحانه را شرح دهید و نتیجه گیری بکنید
شهرگان: همۀ ما میدانیم که نرمش قهرمانانه بسیار بهتر از نرمش مفتضحانه است، اما بسیاری از ما نمیدانیم که چند نوع نرمش وجود دارد.
دانشمندان میگویند که از زمانهای بسیار بسیار قدیم و از دورانی که قهرمانهای دیپلماسی انقلابی بودند، نرمش قهرمانانه وجود داشته ولی ما از وجود آن بی خبر بودهایم یا برای آن تره خُرد نمیکردهایم. در مملکت ما که دو هزار و پانصد سال تاریخ آنجوری و هزار و چهارصد سال تاریخ اینجوری دارد، همیشه مسئله نرمش مطرح بوده اما گاهی آن را تا حد نرمش صبحگاهی پایین و زمانی تا سطح جنگ جنگ تا پیروزی بالا بردهایم که این البته ربطی به موضوع ما ندارد و همینطوری برای طولانیتر کردن مطلب آن را نوشتم.
خدابیامرز دایی ما که سالها قبل اعدام شد همیشه میگفت که ما به نرمش احتیاج داریم، دیپلماسی خرکی هر قدر که بتازد، آخرش میبازد. نظام آن زمان چون نرمش قهرمانانه نداشت و عجله داشت دایی ما را کشت و در نتیجه او زنده نماند که از او بپرسم منظور او چه نوع نرمشی بوده است. ولی کلاً ما نرمش قهرمانانه را دوست داریم. امامان ما هم همین نوع نرمش را دوست داشتند. شما هیچ کجای دنیا امامی را نمیتوانید پیدا کنید که نرمش مفتضحانه دوست داشته باشد. نرمشهای آنها همه قهرمانانه بوده.
آدم را اگر بزنند به زمین و روی سینهاش بنشینند و بلانسبت دسته بیلی بخواهند به ماتحتش فرو کنند و آدم نرمش نشان بدهد که خب این نرمش به چه درد آدم میخورد. این نرمش به یک قران نمیارزد. گیرم که قیمت سکه را از مرز یک میلیون بکشد پایین و قیمت دلار را هم تکان بدهد. آدم باید دیپلماسی خنده داشته باشد. خداوند تبارک و تعالی این صورت را به آدم عطا نکرده است که آدم همیشه اخم بکند، و برج زهرمار باشد، و اعدام و سنگسار بکند، و پرچم آتش بزند، و به همه مرده باد بگوید.
فرق نرمش قهرمانانه با نرمشهای دیگر در این است که در نرمش قهرمانانه ما دیپلماسی لبخند هم داریم. در صورتی که در نرمش مفتضحانه باز هم اخمهای ما در هم است و چه بسا در همتر هم بشوند.
یکی دیگر از فرقهای این دو نرمش در این است که نرمش مفتضحانه را آدم وقتی دستش به هیج جا بند نباشد انجام میدهد. نرمش مفتضحانه مثل نرمش صبحگاهی میماند که اگر خود ما چاق و خشتک ما تنگ باشد چه بسا ما با پارهگی روبه رو بشویم.
در صورتی که در نرمش قهرمانانه خشتک ما تنگ که نیست هیچ، بلکه از پای ما در حال افتادن است ولی کشور ما مورد تحریم نیست. ما مشکل صادرات و واردات نداریم و به غیر از روپیه هند بقیه همه ارزهای جهان به مملکت ما سرازیر است.
حیف است که این رئیس جمهور جدید یکهو اینهمه دستاوردهای نظام در زمان آن رئیس جمهور را ندیده بگیرد. حداقل مدیریت جهانی را حفظ بکند و برای رهبران جهان کلاس نرمش بگذارد و به آنها دیپلماسی خنده را نشان بدهد.
ما از خداوند متعال خواستاریم که کشور دوست و برادرما سوریه هم از حضرت رهبر پیروی کرده خیلی زود به دیپلماسی خنده رو آورد و سریعاً نرمش قهرمانانه را به جا بیاورد تا کشورهایی که برای حقوق بشر سینه میزنند دست از این عمل بیهوده برداشته با آنها و ما وارد مذاکره بشوند.
ممکن است بعضی از ایادی برانداز که با نظام خصومت دارند اینگونه وانمود کنند که نرمش قهرمانانه مثل جام زهر است با این تفاوت که به جای حضرت امام آن را حضرت رهبر میل میفرمایند، اما شما باید به دیپلماسی خنده که بغل این جام قرار دارد عنایت کنید تا ببینید که خیلی با مزه میشود.
در پایان ما خیلی سعی کردیم به عمهجان خودمان زنگ بزنیم و نظر او را هم برای شما جویا بشویم اما ایشان هنوز با ما نرمش قهرمانانه نکردهاند و قهر هستند.
در پایان ما به این نتیجه میرسیم که نرمش قهرمانانه بسیار خوب است و ما باید خدا را به خاطر وجود چنین نرمشی شکر بکنیم. این نرمش دست و بال ما را همیشه باز میکند که ما هر چقدر خواستیم کرکری بخوانیم و الدرم و بلدرم بکنیم اگر نتیجه نداد، بعد ما از این نعمت خداوند استفاده کرده یکهو و ناگهانی نرمش قهرمانانه انجام بدهیم تا هم ائمه اطهار و هم پیروان خود را شاد و راضی بکنیم. گور بابای بقیه.