کبوتر صلح تنها با صدای آزادی می‌خواند
هم میهنان گرامی!
زمانی آن چنان طولانی نگذشته است که اثرهای زیان‌بار تشدید تحریم‌های اقتصادی، در کنار نبود آزادی، نقض حقوق انسانی، شهروندی و سیاسی، فشاری فزاینده را بر دوش‌های نحیف و خسته‌ی مردم کشورمان تحمیل کرده، و زندگی آنان را از هر سو زیر تأثیر ویرانگر خود قرار داده است؛ تحریم‌هایی که از تقابل سیاست خارجی و هسته ای جمهوری اسلامی از یک سو و منافع و سیاست‌های منطقه ای و جهانی کشورهای غربی و در رأس آن آمریکا سر برآورده است. تحریم کنندگان مدعی این اند که تحریم‌های فلج کننده را در وهله‌ی نخست برای ایجاد تغییر در رفتارها، محاسبات و سیاست هسته ای جمهوری اسلامی در پیش گرفته‌اند؛ اما همزمان تهدید می‌کنند که همه‌ی گزینه‌ها، از جمله گزینه‌ی نظامی بر روی میز است. مردم ما از تشابه وضع کنونی کشور با زمان برقراری تحریم‌های همه جانبه ی عراق در دهه‌ی ۹۰، اعمال سیاست نفت در برابر غذا و پیامدهای اجتماعی و اقتصادی آن، و سپس روند تحولات آن کشور تا رسیدن به مداخله‌ی نظامی در آن آگاه اند. در کشور ما نیز اکنون، به رغم ادعای تحریم کنندگان، مبنی بر هوشمند بودن تحریم‌ها و این که هدف آن‌ها حاکمیت جمهوری اسلامی است، تحریم‌ها رمق محرومان و تهیدستان، و نیز اقشار میانی جامعه را بریده است؛ به تورم افسار گسیخته دامن زده و قدرت خرید مردم را در مدت چند ماه به یک سوم زمان پیش از آغاز گسترش آن‌ها فرو کاسته، و به سبب اعمال آن‌ها بیش از سی درصد کل جامعه در زیر خط فقر مطلق قرار گرفته‌اند؛ به گونه ای که تا کنون مردم حتی برای تهیه‌ی برخی از اقلام نیازمندی‌های حیاتیشان، از جمله داروهای بیماری‌های سخت، با دشواری مواجه اند. روشن است که وضعیت دشوار کنونی تا ابد قابل دوام نیست؛ و به تدریج، بل به گونه ای شتابنده، با ادامه‌ی سیاست‌های جاری حاکمان جمهوری اسلامی، و انعطاف ناپذیری آنان در اعمال سیاست‌های هسته ای و همراه با آن فروپاشی اقتصادی و اجتماعی و اثرهای زیان‌بار کوتاه مدت و بلند مدت این سیاست، سرانجام به آغاز حمله‌ی نظامی خواهد انجامید.
بی تردید با ریشه یابی علل بنیانی شکل گیری وضع موجود از این حقیقت آگاه می‌شویم که تمرکز قدرت در دست حاکمان پاسخگو، رعایت نکردن اصول دمکراسی و حقوق بشر و تن ندادن به خواست‌های به حق مردم ایران در ان نقشی عمده دارد.
به رسمیت نشناختن حق تعیین سرنوشت از راه اعمال حاکمیت آرا و اراده‌ی مردم، سلب حقوق انسانی، مدنی و سیاسی شهروند ایرانی، و نبود احساس التزام به رعایت حقوق اساسی ملت، سرنوشت و چشم اندازی این چنین تیره را برای مردم کشورمان رقم زده است. در این میان، آثار تحریم‌ها و تهدیدهایی را که کشورهای غربی بر مردم کشورمان روا داشته‌اند، نمی‌توان تنها در پهنه‌ی مناسبات اقتصادی بازجست؛
وضعیتی جهانی که هم اکنون بر کشور ما تحمیل شده است نیز به نوبه‌ی خود به مثابه ابزاری در دست حاکمان برای تحمیل محدودیت‌های اجتماعی و سیاسی گسترده تر از کار در آمده است. گذشته از این، سلب آزادی‌ها و حقوق ملت تا بدان جا پیش رفته است که در درگیری‌های موجود میان جناح‌های درون حاکمیت دامن برخی از حلقه های حاکمان را گرفته و صدای رئیس دولت جمهوری اسلامی را نیز درآورده است.
شورای همبستگی برای دمکراسی و حقوق بشر بر این نکته تاکید می‌ورزد که تنها را ه برون رفت از وضعیت خطیر کنونی و تحقق هدف‌های عدالت اجتماعی و صلح، تأمین آزادی‌ها و رعایت حقوق اساسی شهروندان، مصرح در اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر و میثاق‌های منضم به آن، در زمینه‌ی حقوق شهروندی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مردم، در پهنه‌ی مناسبات میان حاکمیت و مردم ایران است. بر پایه‌ی این اصل شورای همبستگی برای دمکراسی و حقوق بشر به پیروی از وظیفه و رسالتی که بر عهده دارد، ضمن پیوستن به «کارزار به خاطر صلح و آزادی»، همراه با هم میهنان آزادیخواه و صلح طلب کشورمان و با اعتقاد و التزام کامل به فعالیت‌های مسالمت‌جویانه، حاکمیت را به رعایت و تأمین آزادی‌ها و حقوق اساسی ملت و تمکین به اراده و خواست مردم ایران، به عنوان صاحبان اصلی قدرت و مشروعیت فرا می‌خواند.
شورای همبستگی برای دمکراسی و حقوق بشر
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجله‌ی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریه‌‌ی «نمای ایران» آغاز به‌کار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید
