جزیره خارگ خالی از مواد غذایی شد

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از خلیج فارس، در عصری که ایاب و ذهاب به عنوان یک مشکل ابتدایی قلمداد می‌شود و بسیاری به راحتی هزاران کیلومتر را بدون هیچ دغدغه‌ای طی می‌کنند؛ مشکل تردد برای اهالی جزیره خارگ دردی قدیمی است که در شرایط نامساعد جوی حادتر می شود.

براین اساس، از سه شنبه شب هفته گذشته که خلیج فارس باردیگر طوفانی و مواج شد، تردد شناورها از خارگ به بوشهر یا گناوه که نزدیک‌ترین خشکی به این جزیره است، بسیار محدود و عملا در آخر هفته متوقف شد.

این موضوع در کنار مشکل جدی برای ایاب و ذهاب کارکنان و ساکنان جزیره که گروه دوم امکان استفاده از پروازهای فرودگاه خارگ را هم ندارند، باعث کمبود مواد غذایی خصوصا تره‌بار و آرد موردنیاز نانوایی در جزیره شده است.

مشکلی که در ماه رمضان بیش از سایر ایام خود را برای اهالی جزیره نمایان کرده و تعطیلی مغازه‌های تره بار و برخی نانوایی ها که ذخیره آرادشان خاتمه یافته پیامد آن بوده است.

وعده هایی که برای خارگ عملی نمی‌شود

گرگی‌پور یکی از اهالی قدیمی جزیره خارگ با اشاره به اینکه وعده مسئولان استانی طی چند سال اخیر برای فعالیت شناوری که قادر به فعالیت در شرایط نامساعد جوی باشد عملی نگردیده است، ادامه داد: هرگاه شرایط دریایی مواج می شود، مشکلات جزیره نشینان هم آغاز می شود، چرا که انباری برای ذخیره سازی آرد یا مواد غذایی وجود ندارد.

وی ادامه داد: این جزیره بین استان و نفت معلق مانده و طی این سالها هرچند خدماتی هم صورت گرفته، ولی مشکل تردد همچنان باقیست و در شرایط طوفانی، این درد حادتر می شود.

به گفته این شهروند، کلید این مشکل به دست استانداری، وزارت نفت و سازمان بنادر و دریانوردی است که عملی نشدن وعده‌های این مجموعه‌ها طی سال های گذشته نشان می دهد اراده یا توانی برای حل مشکل نیست.

تردد؛ درد قدیمی خارگ

یکی دیگر از شهروندان بومی خارگ هم در گفتگو با «خلیج فارس» ادامه داد: “مشکل رفت و آمد و تهیه مواد غذایی دیگر برای ما چیز عجیب و دور از ذهنی نیست. ما سالیان سال است که در محرومیت به سر می بریم و صدایمان شنیده نمی شود”.

خرم آبادی با گلایه از این موضوع که خارگ تنها برای آقایان و نورچشمی هایشان محل خوب و پردرآمدی برای زندگی و معیست است، افزود: “از ما بهتران مشکلی ندارند. آنها با پرواز تردد م کنند اما بومی هایی که سالهای سخت و رعب آور جنگ شاهد فرود آمدن بمب و خمپاره بر سر خود و خانواده هایشان بودند سالهاست که در محرومیت به سر می برند و مثل روزهای اخیر که شرایط نامساعد جوی مانع تردد شناورها شده، ارتباط جزیره با خشکی قطع و ماجرای تکراری کمبود اقلام غذایی در این ایام رخ می دهد”.

تعطیلی بازار میوه و تره‌بار خارگ در پی کمبود اقلام غذایی

این شهروند بومی که از نسبت به عملکرد و بی توجهی مسوولان استانی و بومی خارگ در قبال مشکلات جزیره معترض بود، خاطرنشان کرد: “آقایان فقط برای بستن پروژه های نفتی و بازدید به خارگ می آیند و بس. ما نزدیک به دوهفته است که به علت مواج بودن دریا با مشکل رفت و امد مواجه ایم و روزهاست که مواد غذایی مناسب و لازم به خارگ نیامده، چه کسی پاسخگوست. آیا باز هم استاندار و فرماندار وعده آوردن فلان شناور را می دهند؟!”

خرم آبادی با بیان اینکه نماینده مجلس نیز حضور و فعالیت کمتری درباره خارگ دارد و این جزیره در اذهان پرمشغله نماینده و مدیریت ارشد استان به فراموشی سپرده شده‌، گفت: “نتیجه چند نشست فعالان اجتماعی خارگ با استاندار و معاونان سیاسی استانداری هیچ خروجی در بر نداشته. حال با توجه به ماه مبارک رمضان چه کسی پاسخگوی معیشت نامناسب و رنج مردم است؟”

عدم پاسخگویی فرماندار و بخشدار

خبرنگار «خلیج‌فارس» تلاش کرد در خصوص عدم تردد چند روزه شناورها و کمبود اقلام غذایی برای ساکنان جزیره خارگ، پیگیری فرماندار بوشهر و بخشدار ویژه خارگ را هم جویا شود که هر دو به تماس های شان پاسخ ندادند.

متاسفانه در شرایطی که مردم خارگ با مشکل جدی تردد به خشکی مواجه و شاهد کمبود اقلام غذایی در ماه رمضان هستند، خبری از پیگیری موثر مسئولان استان و شهرستان نیستیم، آن هم برای نقطه ای نیستیم که مرکز صادرات ۹۵ درصد نفت کشور می باشد.

در این بین، بارها و بارها جلساتی در سطح مدیران عالی استان برای رفع مشکل ایاب ذهاب خارگ گرفته شده، ولی خروجی قابل ذکر تاکنون برای مردم این جزیره مقاوم قابل لمس نبوده است.

از این رو به نظر می رسد به حل مشکل و درد قدیمی توسط مدیران استانی امیدی نیست و عزمی فراتر می طلبد، موضوعی که باید با پیگیری موثرتر نماینده مجلس و دغدغه مندی بیشتر مرکزنشینان خصوصا نفت که جزیره خارگ به نام آنهاست، دنبال شود.

ضمن اینکه شایسته است در شرایط خاصی نظیر روزهای اخیر که عدم تردد شناورها باعث کمبود اقلام غذایی در خارگ شده، مدیران نفتی و استانی از ظرفیت فرودگاهی برای رفع این مشکل تمهیداتی بیندیشند و با بی تفاوتی از ماجرا نگذرند.