شکار ابدی؛ شعری از علیرضا معین
برگها را باد پر پر می کند اینک، چه باک
گرچه می افتند آنها روی خاک
می رسد بار دگر فصل بهار
می شکوفد گل به روی شاخسار
برگ می روید ز نو روی درخت
سبزه می روید به روی سنگ سخت
ریشه ها را بی خرد، نتوان بُرید
در بهاران ساقه ها آیند پدید
می شود پایان این سرما و سوز
محو گردد شب، در آید نور روز
گر گُلی را برده ای بالای دار
صد گل همراه خار آید ببار
آن «شکاری» را که تو کُشتی چنان
تا ابد باشی شکار وی، بدان
۱۸ آبان ۱۴۰۱
#محسن-شکاری #مهسا-ژینا-امینی #علی_معظمی #امیر_نصرآزادانی
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
علیرضا معین، دکتری مولکولار بیولوژی؛ دارای مدارک کارشناسی زیست جانوری، فوق لیسانس میکروب شناسی و ایمنی شناسی پزشکی و دارای مدرک دکتری در بیولوژی ملکولی از ایران و همچنین فوق دکتری بیولوژی ملکولی و سلولی از دانشگاه بریتیش کلمبیاست. علیرضا معین از سال ۲۰۰۴ در مراکز علمی تحقیقاتی دانشگاه بریتیش کلمبیا در دوره فوق دکتری و همچنین دستیار تحقیقاتی مشغول بوده که کماکان ادامه دارد. حاصل فعالیت‌های علمی او چاپ حدود ۱۰ مقاله علمی بین‌المللی و چندین مقاله به زبان فارسی می‌باشد.
معین از دوران کودکی به شعر و نویسندگی علاقه داشته و اوقات فراغت خود را با نوشتن و سرودن شعر سپری می‌کند.
