علوم اسلامی باید انسانی باشد
در باب این عنوان نمی‌خواهم به تفصیل سخن بگویم و صغری و کبری بچینم. ناگفته پیداست که نظریه پردازان جمهوری اسلامی مدتی است در بوق و کرنا می‌دمند و شعار «علوم انسانی باید اسلامی شود» سر می‌دهند؛ و حال آن که به واقع این علوم اسلامی – به ویژه فقه و حقوق – است که باید انسانی شود.
کافی است قوانین قصاص و به طور کلی قوانین جزایی اسلامی را بررسی کنید: قطع کردن دست و پا و حتی گردن، سنگسار، شلاق، اعدام و شکنجه …، عملیات انتحاری، ترور، و بمب‌گذاری هم بدان ها افزوده شده است. در اصل در اسلام خودکشی حرام است و معلوم نیست که چرا مراجع تقلید نه تنها به عملیان انتحاری و ترور و بمب گذاری که از وحشیانه‌ترین اعمال اند نه تنها فتوا نمی‌دهند، بلکه حتی آن‌ها را ترویج هم می‌کنند.
این‌ها همه مشخصه‌هایی است از اسلام دولتی و حکومتی که ریشه در فقه و حقوق عقب مانده و وحشیانه دارد.
از دل این قرائت فاشیستی از دین و فقه اسلام است که گروه های جنایت کاری مثل طالبان، القاعده، و جنداله و… ظهور می‌کند. فقه و حقوق اسلامی باید کاملا نقد و تقدس زدایی شود. فقه اسلامی یا در پایین تنه خلاصه می‌شود یا در خشونت و قصاص و کذا … در این فقه برخلاف نص آیات قرآن آدم کشی راحت‌ترین کار است: آموزه‌ی حضرات در این عبارات خلاصه می‌شود: اگر طرف گناهکار باشد می‌رود به دوزخ و اگر بی گناه باشد می‌رود به بهشت. نه دادگاهی در کار است، نه وکیل و نه قاضی. عقل کل یکی است به نام ولی فقیه که یک شبه حکم اعدام ۱۶ هزار نفر را صادر می‌کند.
پس وظیفه‌ی ما روشنفکران این است که در باب انسانی کردن علوم اسلامی نهایت سعی خودمان را بکنیم. چرا که علوم انسانی پاشنه‌ی آشیل توتالی‌ترها، به ویژه جمهوری اسلامی و دیگر جنایتکاران است. با توسعه‌ی علوم انسانی و طرح مسائل آن است که جوامع می‌توانند به سوی دمکراسی و آزادی گام بردارند.
۲/۵/۹۱
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجله‌ی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریه‌‌ی «نمای ایران» آغاز به‌کار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید
