مهاجرت راه نجات نیست
مهمترین پیام فاجعهی هواپیمای اوکراینی به ملت ایران
علی میرحیدری
فاجعهی پرواز PS752 هواپیمایی اوکراین این واقعیت را یکبار دیگر به همگان نشان داد که جمهوری اسلامی تهدیدی فرامرزی برای تمامی مردم دنیا به ویژه ایرانیان داخل و خارج از مرز های ایران است؛ خانواده‌هایی در این فاجعه داغدار شدند که به طور دست‌جمعی سالها از ایران مهاجرت کردهاند اما گذشتهی آنها؛ هویت و خاطرات آنها در ایران جا مانده. در واقع آنها بخشی از وجودشان هنوز درگیر سرزمین مادری شان بوده که در این فاجعه داغدار شدند؛ عزیزان این خانواده‌ها در راه بازگشت از وطن خود به سرزمین جدیدشان بودند. بسیاری از این خانواده‌ها فکر میکردند دیگر برای همیشه کابوس جمهوری اسلامی برایشان تمام شده؛ تصور میکردند در سرزمینی دیگر آرام گرفته‌اند
تصور میکردند از سرزمینی که امروز بیشتر به قتلگاه ایرانیان شباهت دارد گریخته‌اند؛ اما همگی اشتباه میکردند.
*****
رژیم ناکارآمد جمهوری اسلامی در زیر فشار افکار عمومی جهان؛ دولت‌های خارجی و رسانه‌های مستقل و متعهد فارسی زبان مجبور شد تا مسئولیت فاجعهی پرواز PS752 را بپذیرد و به تمام گمانه زنی ها در این رابطه خاتمه دهد.
پس از آنکه فرمانده‌‌ی سازمان تروریستی سپاه قدس با ضعف سیستم های اطلاعاتی جمهوری اسلامی شناسایی و کشته شد، طبق واکنشی قابل پیش بینی رهبر متوهم جمهوری اسلامی شروع به رجزخوانی های پوچ و توخالی کرد و هوداران اندکش او را در کوبیدن بر طبل توخالی جنگ همیاری کردند اما دیری نگذشت که جمهوری اسلامی نشان داد در قبال از دست دادن مهمترین دارایی نظامی خود در طول حیات چهل ساله اش توانی جز بمباران کردن پایگاه های خالی از نیروی آمریکایی را ندارد؛ اما این
تمام ماجرا نبود، انتقام سخت رهبر جمهوری اسلامی از مردم مظلوم ایران گرفته شد و به سبب عدم توانایی کافی سربازان گمنام ولی فقیه در عرصه‌‌ی نظامی اشتباهی مرگبار روی داد و صد و هفتاد و شش زندگی؛ امید و آرزو برای همیشه خاکستر شد.
فاجعه‌‌‌ای که سهوی یا عمدی بودن آن همچنان در هاله‌‌‌ای از ابهام است.
هلاکت قاسم سلیمانی و این فاجعهی فراموش نشدنی توانست یکبار برای همیشه ضعف سیستماتیک جمهوری اسلامی را در مهمترین عرصه‌‌‌ای که تاکنون بر روی آن تبلیغ می‌کرد به نمایش عمومی بگذارد؛ آنها سالیان سال است که با بهره گیری از دستگاه امپراطوری دروغ خود این توهم را در ذهن بخشی از جامعه‌‌ی ایران به وجود آوردند که قوای نظامی-اطلاعاتی رژیم نامشروع شان آنقدر عظیم است که امنیتی وصف ناپذیر را برای ملت ایران به ارمغان آورده اما امروز دیگر هر شهروند آگاهی متوجه حقیقت پنهان در ساختار نظامی – اطلاعاتی جمهوری اسلامی شده است .
اما من عمیقا معتقدم فاجعهی انهدام هواپیمای اوکراینی مهمترین پیامش را به بیش از هفت میلیون ایرانی مهاجر فرستاد. پیام کوتاه و جان فرسا بود:
مهاجرت راه نجات شما از کابوس جمهوری اسلامی نیست
از چند ماه پیش از انقلاب شوم پنجاه و هفت تاکنون بسیاری از ایرانیان وطن خود را به واسطه‌‌ی سایه‌افکنی رژیمی فاشیستی ترک کردهاند تا در سرزمینی ایده‌آل‌تر با شرایطی مساعد زندگی خود را ادامه دهند؛ در بین نسل جوان امروز ایران میل به مهاجرت در یک دهه‌‌ی گذشته رشد بسیار چشمگیری داشته تاحدی که در بین بسیاری به فرار از مخمصه تشبیه می‌شود؛ برای نسلی که جمهوری اسلامی دیگر نه رویایی برایش باقی گذاشته نه آرامش و امنیتی قابل اتکا مهاجرت به کشوری تراز اول می‌تواند به عنوان قدمی رو به جلو تلقی شود.
اما مهمترین پرسشی که در این میان مطرح می‌شود این است که آیا مهاجرت می‌تواند برای همیشه زندگی شما را از بحران جمهوری اسلامی رهایی بخشد؟
اگر شما با اقامت در کشوری دیگر توانستید برای همیشه تمام آن چیزهایی را که تاکنون از گذشتهی خود به همراه داشته‌‌اید در ایران دفن کنید و با هویت و ملیت و شخصیتی تازه در کشوری دیگر زندگی خود را آغاز کنید قطعا پاسخ پرسش فوقانی آری خواهد بود؛ اما اغلب انسانها هرکجا که قدم بگذارند عناصر هویت بخش خود را با خود حمل خواهند کرد؛ کمترین تاثیری که ادامه‌‌ی حیات رژیم جمهوری اسلامی بر روی زندگی هر مهاجر ایرانی خواهد داشت این است که نوع نگاه جامعه‌‌ی میزبان را نسبت به آنها تغییر خواهد داد. طبعا هر رفتاری که رژیم جمهوری اسلامی در جهان انجام دهد به پای ایران و ایرانی نوشته خواهد شد همانطور که تصمیمات فاجعه آمیزی که سران جمهوری اسلامی در طی چهاردهه‌‌ی گذشته اتخاذ کردهاند حداقل در نگاه مردمان عامی و معمولی جوامع دیگر به پای مردم ایران نوشته شده است.
بی تفاوتی در برابر آنچه که در داخل ایران اتفاق می‌افتد معمولا امری رایج در بین مهاجرین ایرانی است وگرنه از میان این هفت میلیون مهاجر تنها شمار اندکی از آنها خود را وقف فعالیت های سیاسی و مبارزاتی علیه جمهوری اسلامی نمی کردند و شمار چشمگیری از این مهاجرین امروز در صف مبارزه با این رژیم آپارتاید مذهبی بودند اما متاسفانه شاهد این موضوع هستیم که بسیاری از هم وطنان شریف‌مان با ترک وطن و ورود به اجتماعی دیگر مسئولیت شهروندی خود را در قبال تاریخ؛ فرهنگ و هویت ایرانی از دست می‌دهند.
این یک انتخاب است که خاک آبا و اجدادی مان را برای همیشه به دست یک دشمن داخلی بسپاریم و به کشوری دیگر مهاجرت کنیم و در قبال تمام فجایعی که آن دشمن بر هم وطنان مان و عزیزان و خویشاوندان و رفقای‌مان تحمیل می‌کند بی تفاوت باشیم یا اینکه در هر جای این کره‌‌ی خاکی هستیم به اندازه‌‌ی توان و وسعمان در قبال جنایاتی که جمهوری اسلامی بر سرزمین و مردم ما روا می‌دارد احساس مسئولیت کنیم .
فاجعهی پرواز PS752 هواپیمایی اوکراین این واقعیت را یکبار دیگر به همگان نشان داد که جمهوری اسلامی تهدیدی فرامرزی برای تمامی مردم دنیا به ویژه ایرانیان داخل و خارج از مرز های ایران است؛ خانواده هایی در این فاجعه داغدار شدند که به طور دست جمعی سالها از ایران مهاجرت کردهاند اما گذشتهی آنها؛ هویت و خاطرات آنها در ایران جا مانده. در واقع آنها بخشی از وجودشان هنوز درگیر سرزمین مادری شان بوده که در این فاجعه داغدار شدند؛ عزیزان این خانواده‌ها در راه بازگشت از وطن خود به سرزمین جدیدشان بودند بسیاری از این خانواده ها فکر میکردند دیگر برای همیشه کابوس جمهوری اسلامی برایشان تمام شده؛ تصور میکردند در سرزمینی دیگر آرام گرفته‌اند، تصور میکردند از سرزمینی که امروز بیشتر به قتلگاه ایرانیان شباهت دارد گریخته‌اند؛ اما همگی اشتباه میکردند .
این جنایاتی دیگر از رژیم تروریستی جمهوری اسلامی بود و بار دیگر این پیام مهم را به تمام ایرانیان داخل مرزها و ایرانیان خارج نشین اعلام کرد که یا یکبار برای همیشه برای پس گرفتن سرزمین مان متحد می‌شویم یا یکبار برای همیشه برای عبور از رژیم ظلم و جنایت حاضر به پرداخت هزینه می‌شویم یا یکبار برای همیشه صدای مشترک مان را بر علیه موجودیت جمهوری اسلامی بلند می‌کنیم و یا باید تا زمانی نامعلوم خود را برای شنیدن خبر فجایعی بزرگتر آماده کنیم؛ فجایعی که عزیزان همه‌‌ی ما را تحت‌الشعاع قرار خواهد داد و همه‌‌ی ما را داغدار خواهد کرد.
این یک مسئولیت مشترک است؛ این یک وظیفه‌ی مهم تاریخی است؛ این آزمون شرافت و انسانیت است.
در هر جایی از جهان که هستیم امروز در برابر تاریخ ایران مسئولیم؛ امروز در برابر حنجره‌های خاموش شده‌ی مردم ایران مسئولیم؛ هر کدام از ما که در خارج از مرزهای ایران از فضای آزادتری بهره‌مندیم در برابر هر واقعه‌‌‌ای که در ایران روی می‌دهد مسئولیم؛ نباید اجازه دهیم آیندگان درباره‌‌ی ما بنویسند که در روزگاری که ابرِ سیاه ستم بر سر سرزمین‌مان سایه افکن بود، ما به جای روشن کردن چراغ به زیر آسمانی روشن فرار کردیم!
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجله‌ی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریه‌‌ی «نمای ایران» آغاز به‌کار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید
