نامه به رئیس جمهور

نامه‌ای به رئیس جمهور بنویسید و از او در حل مشکلات استان خود کمک بخواهید

 ریاست محترم جمهوری اسلامی دامت برکاته!

سلام علیکم،

از سفرتان به استان سیستان و بلوچستان عمه‌جان من بسیار خوشحال شده است. او به من می‌گوید که آدم باید عینک بدبینی خود را در بیاورد. به عقیدهٔ او تجربه و سابقه نشان داده است که بعد از سفر رؤسای جمهور به استانها، ابتدا مشکلات آنها حل و سپس مردم آنجا خوشبخت می‌شوند. البته نمی‌دانم که می‌دانید یا نه که من عینک بدبینی خودم را نمی‌توانم در بیاورم. مخصوصاً که یادم هست که وقتی شما از سفر خوزستان برگشتید تعداد زیادی اعدام شدند. این را هم می‌دانم که چون شما دولت تدبیر و امید هستید دشمن زیاد دارید و اگر ما به شما زیاد فشار وارد کنیم هم خاتمی و هم رفسنجانی از ما دلخور می‌شود.

خوشبختانه شما پا در استانی گذاشته‌اید که مشکلات زیادی در آنجا باقی نمانده است. از اول انقلاب تا کنون با اعدام قاچاقچی‌ها و فرزندان و نوه هایشان بحمداله مشکل قاچاق در استان ما حل شده است. مشکل مرزها را هم که سپاه پاسداران با صرف میلیاردها تومان برایمان حل کرده است و اگر اینجا و آنجا هنوز مزربانی ربوده می‌شود تقصیر خود آنهاست که توجهی به میلیاردها خرج سپاه نمی‌کنند و در خیمه‌ها به مرزبانی ادامه می‌دهند.

 متأسفانه چون این استان برای غریبه‌ها آب و نان زیاد دارد، زمینش حاصل خیز است و در اینجا افراد سیاسی خوب به عمل می‌آید. خوشبختانه نظام اکثر آنها را در همان عنفوان جوانی شناسایی و قلع و قمع می‌کند. به همین خاطر ما در این استان زندانی سیاسی نداریم به جز اعضاء گروهک‌ها و بازماندگان قاچاقچیان سابق که اینها موضوعات امنیتی هستند و ما می‌دانیم که از حوزهٔ اختیارات شما خارج هستند.

راستش را بخواهید در این استان تعداد اندکی مشکل باقی مانده است که امیدوارم شما آنها را حل بفرمایید.

یکی از مشکلات این استان همین بلوچ‌ها هستند که هم در زمان طاغوت بلوچ بودند وهم اکنون دست از بلوچ بودن برنمی‌دارند. اصرار دارند که این استان مال آنهاست ودر این زمینه انقدر جسور شده‌اند که ولایت فقیه را  کنار گذاشته‌اند و از تاریخ شاهد می‌آورند.

برای حل این مشکل از شما توقع داریم آنها را به استان‌های دیگر منتقل کنید.

مشکل دیگری که در این استان داریم این است که علیرغم تلاش شبانه روزی نظام، تعداد زیادی از مردم هنوزسُنی باقی مانده‌اند و مشکلات زیادی را برای استان به وجود آورده‌اند. مخصوصا در ماه محرم که هزاران طلبه برای مراسم عاشورا و تاسوعا به این استان می‌آیند، این سُنی‌ها مقاومت می‌کنند و حاضر نمی‌شوند که برادران، آنهارا شیعه کنند، در نتیجه عزاداری هم نمی‌کنند و برای استان ما مشکل درست می‌کنند.

یکی دیگر از مشکلات استان ما روحانیون اهل تسنن هستند که سر دستهٔ آنها مولوی عبدالحمید است. آنها از اول رهبری حضرت رهبر ول کن نیستند ومرتب درخواست ملاقات با ایشان را دارند و چون می‌دانند آقا لج فرموده‌اند و حاضر نیستند با سنی جماعت ملاقات کنند، مرتب اصرار می کنند تا وهابیون و سلفی‌ها و تکفیری‌ها به ریش حضرت رهبر که می فرمایند فرقی بین شیعه و سنی نیست، بخندند و برای استان ما مشکلات درست کنند. این از خدا بی خبران آنقدر پررو شده‌اند که درخواست دارند در تهران برای سنی‌ها مسجد بسازند. در حالی که تمام آیات عظام با این امر مخالفت می‌کنند.

یکی دیگر از مشکلات این استان همین مولوی عبدالحمید است که فقط چهارمرزبان ما را از دست گروه جیش‌العدل آزاد کرد و مخصوصا در مورد پنجمی سکوت کرده است تا مشکلات استان ما را زیاد کند. او می‌تواند وضع اقتصاد و اوضاع چاپ در ایران را حل کند اما نمی‌کند. حالا خود او شده است یکی از مشکلات. خیلی خوشمان آمد که گذاشتید او از تمام مردم بخواهد تا بیایند و استادیوم را برای سخنرانی شما پر بکنند اما موقع خیر مقدم گفتن او و سایر بزرگان استان را گذاشتید ته صف. البته این تقصیر شما نیست و تقصیر دشمنان شماست و ما نباید مثل بچه‌ها برای سر صف ایستادن دعوا بکنیم. خلاصه اگر بتوانید این مولوی را هم حل بکنید نان نظامیان و سایر نیروهای امنیتی برای حل مشکلات این استان در روغن خواهد شد.

 مشکلاتی از قبیل آب، نان، مسکن، کار و امنیت که تقصیر شما نیست. مردم باید صبر داشته باشند و نباید امید خود را زیادی به دولتِ امید ببندند. خدای نکرده به کلید شما فشار وارد می‌شود و می‌شکند. تازه کدام استان از این مشکلات کوچک و عمومی ندارد که متوقع باشیم ما هم نداشته باشیم.

پیشنهاد: به خبرگزاری‌ها بفرمائید که فیلم و عکس‌های خوبی از شما و اسقبال مردم بگیرند و تلویزیون سراسری آنها را پخش کند تا مردم سایر استان‌ها ببینند که چطور شما مشکلات ما را حل می‌کنید.

این بسیار طبیعی است که بعد از بازگشت شما، تعدادی اعدام بشوند. خودتان را ناراحت نکنید. این ربطی به سفر شما ندارد، بلکه این سرنوشت استان ما ست.

درخواست در درخواست: در خاتمه از شما تقاضا داریم که از بلوچ‌های خارج از کشور رفع مشکل بفرمائید و از آنها دعوت کنید تا به مملکت خود برگردند.  لطفاً چند اما و اگردر این دعوت بگنجانید تا آقا دائی ما که خیلی برانداز است نتواند به استان برگردد.

یادتان هم باشد که تمام مشکلات ما را حل نکنید و تعدادی از آنها را باقی بگذارید تا ما از یاد خدا غافل نباشیم.