وزارتِ احساسِ امنیتِ مردم
حجهالاسلام علوی، وزیر اطلاعات فرمودهاند: “مردم باید با شنیدن اسم وزارت اطلاعات احساس امنیت بکنند”.
به نظر من خیلیها این کار را نمیکنند. بر عکس دست به کار شکنی زده و موقع شنیدن اسم این وزارت خانه، هفت بندِ جانشان میلرزد. شک ندارم که باز هم پای دشمنان خارجی در میان است. دشمنانی که دست بر قضا قسم خورده هستند و نمیخواهند سر به تن نظام ما باشد. آنها از هر طریقی سعی دارند ضربه بزنند و یکی از طرق همین است که تلاش دارند با شنیدن نام وزارت اطلاعات در دل مردم رعب و وحشت بیندازند. از آنجایی که دست ما به پای دشمنان خارجی نمیرسد باید فکری به حال خائنینی بکنیم که تحت تأثیر القائات دشمن قرار گرفته، اقدام به ترسیدن میکنند. اگر واقعاً اینها پول نگرفتهاند چه دلیلی دارد که از وزارت خانهای بترسند که به قول حجهالاسلام علوی، “هم تولیدکننده و هم ایجادکننده احساس امنیت در جامعه است”؟
به نظر من حالا که حجهالاسلام علوی وزیر این وزارتخانه شده است باید با کمک حجهالاسلام صادق لاریجانی فکری به حال این قضیه بکنند. دست، بالای دست گذاشتن، آن هم در حالیکه روز به روز دشمنان نظام باعث میشوند عدۀ بیشتری از مردم از اسم این وزارت خانه بترسند کار درستی نیست.
وزارتخانهای که وزیرانی داشته همچون ریشهری، علی فلاحیان، دری نجفآبادی، علی یونسی، محسنی اژهای، حیدر مصلحی، که یکی از یکی حجهالاسلامتر هستند چه جای ترس دارد؟ چه کسی جز آنکه آب به آسیاب دشمن بریزد با شنیدن این اسامی احساس امنیت نمیکند؟ چرا در مملکت ما که به گواهی تاریخ بیشترین دشمنان را دارد برای ریختن آب در آسیاب دشمن مجازات تعیین نشده است؟ حتمن که نباید دشمن ی بسازد و فردی از خمرهای کاسهای آب بر دارد و برود شُر وشُر آن آب را در آن بریزد. همین احساس ناامنی کردن از شنیدن نام وزارت اطلاعات خودش معادل است با ریختن کل آب همان خمره به آسیاب دشمن.
تک تک عزیزانی که قبل از حجهالاسلام علوی بر این وزارتخانه ریاست کردهاند، صیانت از آبروی افراد در جامعه و رعایت حقالناس را سر لوحه کار خود قرار دادهاند و به صورت انبوهی احساس امنیت را هم تولید و هم ایجاد کردهاند. اگر هنوز در بین شما افرادی وجود دارد که خدای نکرده در دو دلی و شک قرار دارد میتواند برود از عزیزانی که در قتلهای زنجیرهای جان خود را از دست دادند بپرسد.
روی همین اصل اگر شما جزو مردم هستید، باید با شنیدن نام وزارت اطلاعات احساس امنیت بکنید. این وظیفه شرعی و منشوری و شهروندی شماست. اما اگر قصد دارید جزو مردم نباشید، منتظر یکی از اتفاقات زیر باشید:
۱) اگر خارج هستید موقع وارد شدن، در فرودگاه پاسپورت خود را تحویل داده و به آدرسی که به شما داده خواهد شد تشریف ببرید.
۲) اگر داخل ایران هستید منتظر حملات افراد خودسر باشید.
اینجانب نه تنها جزو مردم هستم بلکه با تحقیقی که روی انترنت در مورد تک تک وزیران قبلی این وزارتخانه و سرنوشت افراد نا باور انجام دادم، با شنیدن اسم این وزارتخانه چنان احساس امنیتی در خارج میکنم که اگر حجهالاسلام علوی اسم این وزارتخانه را به “وزارتِ احساسِ امنیتِ مردم” هم تبدیل بکند تعجب نخواهم کرد.