گزارش شهروند بی‌سی از برگزاری چهارمین سالگرد انجمن نوع‌دوستی نیکو در ونکوور
آتوسا هروی: در مراسم سال گذشته (۲۰۱۴) مبلغ ۹۵ هزار دلار جمع‌آوری و هزینه تحصیلی ۲۵ دانشجوی واجد شرایط تامین شد.
نگار روغنیان: از باهم خواندن لذت ببریم. فرهنگ باهم خواندن، موسیقی کُرال فارسی را جا بیاندازیم.
آرمان زرین‌کوب: کلوب یوبی‌سی مجموعه‌ای از فرهنگ و هنر ایرانی را از طریق دانشگاه یوبی‌سی ترویج و پشتیبانی می‌کند.
[image src=”http://shahrgon.com/fa/wp-content/uploads/2015/03/P2287192-Edited.jpg” width=”500″ lightbox=”yes” frame=”light” align=”center”]
انجمن نوع‌دوستی نیکو*، بنیادی نوپا و جوان است که تاکنون برنامه‌ریزی‌های موفق و اثرگذاری طی ۴ سال حیات خود داشته است.
اعضای این انجمن را ترکیبی از زنان نسل اول و دوم ایرانی مهاجر در ونکوور تشکیل می‌دهند و تاکنون توانسته‌است بورسیه‌هایی در رشته‌های متنوع تحصیلی به تعداد زیادی از دانشجویان ایرانی ساکن ونکوور اهدا کند.
انجمن نوع‌دوستی نیکو، هر ساله با اجرای مراسم مهمانی و خلاقیت‌هایی از قبیل فروش بلیت، آکشن آثار هنری و قدیمی، سعی در جمع‌آوری مالی برای تأمین بورسیه‌های تحصیلی می‌کند تا میزان بیشتری اعانه مالی نماید و در نتیجه دانشجویان قابل شرایط بیشتری به حوزه‌های تحصیلی بالاتر راه یابند.
انجمن نوع‌دوستی نیکو که در ابتدای تاسیس رسمی‌اش از سال ۲۰۱۲ با تخصیص بورسیه ۱۰ هزار دلاری برای ۵ دانشجو فعالیت خود را آغاز کرده‌بود، در مراسم مهمانی سال گذشته‌ی خود (۲۰۱۴) مبلغ ۹۵ هزار دلار جمع‌آوری کرد که این مبلغ توانست هزینه تحصیلی ۲۵ دانشجوی واجد شرایط را تأمین کند. این رقم در طی تنها دوسال فعالیت نوع‌دوستی این بنیاد، به‌عنوان حرکت بسیار موفقی مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.
پیش از این گفت و گویی با اعضای این انجمن در ماه مارس سال ۲۰۱۳ (۱) انجام داده‌بودیم و به معرفی این نهاد نوپا پرداخته بودیم. پیرامون مراسم سالگرد امسال این انجمن (۲۸ فوریه ۲۰۱۵)، خانم آتوسا هروی یکی از اعضای هیئت مدیره آن در گفت‌وگوی کوتاهی با شهروند بی‌سی گفت: مبلغ جمع‌آوری شده در مراسم مهمانی امسال هنوز محاسبه نشده و پس از کسر هزینه‌ها میزان درآمد و تعداد دانشجویی که با این مبلغ می‌توانند بورسیه دریافت کنند، متعاقبا اعلام می‌شود. خانم هروی یادآور شد که در مراسم سال گذشته (۲۰۱۴) مبلغ ۹۵ هزار دلار جمع‌آوری شد که این مبلغ توانست هزینه تحصیلی ۲۵ دانشجوی واجد شرایط را تأمین کند. »
اعضای هیئت مدیره انجمن نوع‌دوستی نیکو بدین قرار است:
۱ـ سعیده سلیم
۲ـ بی‌تا قاسم‌زاده
۳ـ تندر تناولی
۴ـ آتوسا هروی
۵ـ دلارام شفق
۶ـ ستاره امیری
۷ـ سارا احدی
اعضای کمیته انجمن نیکو که نقش بسزایی در رشد و تکامل آن داشته‌اند، عبارتند از:
۱ـ ساناز اصفهانی
۲ـ شهرزاد حکیم‌زاده
۳ـ سوها لاوین
۴ـ سحر حسینی
۵ـ ناز تیلور
۶ـ صنم هادوی
۷ـ کتانه شرکت
۸ـ مهتاب مهر
۹ـ مس عابدی
[easy-mediagallery cat=”6667″ size=”500,700″ style=”transparent” filter=”1″]
در برنامه امسال انجمن نوع‌دوستی نیکو از گروه موسیقی تازه‌تاسیس «هورآوا» دعوت به‌عمل‌آمده بود تا در بخش هنری حضور یابد. این گروه به اجرای چند موسیقی فولکلور پرداخت. با سرپرست گروه هورآوا خانم نگار روغنیان دانشجوی دکترای مهندسی راه و ساختمان در دانشگاه یوبی‌سی گفتگوی کوتاهی انجام داده‌ایم که در پی می‌خوانید:
«من خودم پیانو می‌زنم و به گروه کُر خیلی علاقه‌مند هستم. با گروه‌های کُر غیرایرانی به عنوان سوپرانو خواندم ولی بعد از مدتی احساس کردم که می‌خواهم به زبان فارسی کُر بخوانم. به‌شدت دنبال گروه کُر فارسی زبان در ونکوور بودم. خیلی گشتم، اما متأسفانه پیدا نکردم. وقتی دیدم که نیست به خودم گفتم خوب خودمان این گروه را تشکیل بدهیم. چون خودم دانشجوی فارغ‌التحصیلی بودم ازطریق انجمن فارغ‌التحصیلان یوبی‌سی وارد شدم و تقاضای حمایت از این انجمن کردم که به من کمک کنند تا یک گروه کُر فارسی زبان تشکیل بدهیم و آهنگ‌های فولکلور فارسی را بازخوانی کنیم و بچه‌های ایرانی با هم بخوانند و روحیه با هم خواندن و در گروه خواندن بین ایرانیان تقویت شود. در حقیت این کار بستری مناسب باشد برای نسل بعد که با موسیقی فولکلور موسیقی کرال آشنا شوند. با حمایت این انجمن، موسیقی پیانو را خودم می‌زدم و تمام اطلاعات و دانش موسیقی کُر خودم را در اختیار گروه گذاشتم. این گروه با تعداد ۵ – ۴ نفر شکل گرفت، اما در زمان خیلی کمی این تعداد به ۱۵-۱۴ نفر رسید. گروه واقعاً از خودش مایه گذاشت و با علاقه‌مندی خیلی زیادی آمدند و تمرین کردند و به جایی رسیدیم که توانستیم چند آهنگ را به صورت کُرال بخوانیم.
در حال حاضر هم تمرینات ما هرهفته پنج‌شنبه‌ها در دانشگاه یوبی‌سی ادامه دارد و در عین حال کلاس‌های صدا و تئوری و سُلفژ گذاشتیم و از کسانی که در موسیقی حرفه‌ای هستند، تقاضای همکاری کردیم که به گروه آموزش بدهند. بچه‌ها در کنار آموزش، تمرینات کُر را نیز پی‌گیری می‌کنند.»
«سابقه موسیقی من به ایران برمی‌گردد. پیانو را خیلی وقت پیش از زمانی که در مدرسه بودم شروع کردم. از دوره راهنمایی، اما خودتان دلیل آن را بهتر می‌دانید که خواندن در گروه کر در ایران را تجربه نکردم. دانشجوی مهندسی دانشگاه شیراز بودم و چون خیلی به کر علاقه داشتم، کلاس‌های سلفژ و تئوری را سعی کردم دنبال کنم و دانش خودم را زیاد کنم. در اولین مهاجرت‌مان به سنگاپور، وارد کلاس کر شدم و به دلیل مطالعه‌ام در کلاس‌های تئوری و سلفژ و پیانو، توانستم در گروه کر سنگاپور زود پیشرفت کنم. من خواندن را دوست داشتم ولی هیچ وقت بسترش برایم فراهم نبود. همه خواندن را به صورت تک خوانی دوست ندارند و عده‌ای هم گروه‌خوانی را خیلی بیشتر دوست دارند. چون به آن‌ها اجازه می‌دهد در هر سطحی شرکت کنند و با گروه هم‌خوانی بخوانند.
اصلاً یکی از خصوصیات ما ایرانی‌ها این است که در جمعی در مهمانی نشستیم دور هم، یکی می‌خواند و بقیه دم می‌گیرند. کُر واقعا همین است. متأسفانه موسیقی کُر خیلی خودش را در نزد ایرانی‌ها جا نیانداخته و خیلی جایش در فرهنگ ما خالی است. وقتی هم که به کانادا آمدم، تصورم این بود که حتما در این جا با این همه ایرانی یک گروه کُر هست! در سیستم آموزشی کانادا، بچه‌ها از سنین ۸ ـ ۷ سالگی کُر را یاد می‌گیرند و الفبا را می‌آموزند اما در ایران این طوری نیست.»
« در برنامه انجمن نوع‌دوستی نیکو» ۵ قطعه موسیقی فولکلور ایران را خواندیم. این‌ها قطعاتی بودند که همه با آن‌ها آشنا بودند، مثل دختر بویراحمدی، عزیزجون، همه‌چیم یار . . . و همه این‌ها تمرین شده برای چهار صدا (باس، تینور، سوپرانو و آلتو) بودند که ترکیبی از صداها و آواهای مختلف هستند.
من خیلی دوست دارم کسانی که دوست دارند بخوانند به‌هر شکلی از با هم خواندن لذت می‌برند، یک جورهایی این راه را برای خودشان باز کنند. به ما بپیوندند به گروهایی نظیر ما بپیوندند و همه با هم از باهم خواندن لذت ببریم. فرهنگ باهم خواندن، موسیقی کُرال فارسی خواندن را جا بیاندازیم.»
آرمان زرین‌کوب رئیس کلوب یوبی‌سی است. او در باره گروه کُر هورآوا می‌گوید: «این گروه هنری که از دانشجویان انجمن ایرانی یوبی‌سی هستند، قبلاً چند برنامه دیگر را نیز اجرا کرده بودند.» ریئس انجمن دانشجویان ایرانی یوبی‌سی در ادامه به به شهروند بی‌سی گفت:
کلوب یوبی‌سی مجموعه‌ای است که فرهنگ و هنر ایرانی را از طریق دانشگاه یوبی‌سی ترویج و پشتیبانی می‌کند.
گروه‌های مختلف هنری – آموزشی در کلوب یوبی‌سی هستند که کلاس‌های مختلف آموزشی در ارتباط با فرهنگ و هنر ایرانی برگزار می‌کنند. این شامل تنها یک رشته نیست، بلکه خطاطی، آواز، ساز و هنرهای دیگر را نیز توسعه و ترویج می‌کند؛ از جمله گروه موسیقی همنوا. و امشب هم گروه کُر هورآوا – که اولین گروه کُر چهارصدایی فارسی‌زبان در استان بریتیش‌کلمبیا هستند – به‌اجرای برنامه پرداختند.
تمام گروه کُرهورآوا، آماتور هستند و همگی دانشجویانی هستند که از صفر کُر را شروع کردند و زیرنظر خانم نگار روغنیان آموزش دیدند. خانم نگار در عین حال نوازنده بسیار خوب پیانو هم هست. خانم روغنیان خیلی انگیزه داشت که گروه کُر فولکلور ایرانی را با بهره‌گیری از دانش غربی، تشکیل بدهد. یعنی در واقع آن چهار صدایی و هارمونی را پیاده کند.»
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
* Neekoo Philanthropic Society
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
هادی ابراهیمی رودبارکی متولد ۱۳۳۳- رشت؛ شاعر، نویسنده و سردبیر سایت شهرگان آنلاین؛ مجله‌ی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کاناداست.
فعالیت ادبی و هنری ابراهیمی با انتشار گاهنامه فروغ در لاهیجان در سال ۱۳۵۰ شروع شد و شعرهای او به تناوب در نشریات نگین، فردوسی، گیله‌مرد، گردون، تجربه، شهروند کانادا و مجله شهرگان آنلاین چاپ و منتشر شدند.
او فعالیت فرهنگی خود را در دیاسپورای ایران فرهنگی – کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریه‌‌ی «نمای ایران» آغاز کرده و سپس در فرگشتی «آینده» و «شهروند ونکوور» را منتشر کرد و از سال ۲۰۰۵ تاکنون نیز سایت شهرگان را مدیریت می‌کند.
ابراهیمی همراه با تاسیس کتابفروشی هدایت در سال ۲۰۰۳ در نورت ونکوور، به نشر کتاب‌های شاعران و نویسندگان دیاسپورای ایران فرهنگی پرداخت و بیش از ۱۰ کتاب را توسط نشر آینده و نشر شهرگان روانه بازار کتاب کرد. اولین انجمن فرهنگی-ادبی را با نام پاتوق فرهنگی هدایت در سال ۲۰۰۳ به‌همراه تعدادی از شاعران و نویسندگان ایرانی ساکن ونکوور راه‌اندازی کرد که پس از تعطیلی کتابفروشی هدایت در سال ۲۰۰۷ این انجمن با تغییر نام «آدینه شب» برای سال‌ها فعالیت خود را بطور ناپیوسته ادامه داد.
هادی ابراهیمی رودبارکی در سال ۲۰۱۰ رادیو خبری-فرهنگی شهرگان را تاسیس و تا سال ۲۰۱۵ فعالیت خود را در این رادیو ادامه داد.
آثار منتشر شده و در دست انتشار او عبارت‌اند از:
۱- «یک پنجره نسیم» – ۱۹۹۷ – نشر آینده – ونکوور، کانادا
۲- «همصدایی با دوئت شبانصبحگاهی» ۲۰۱۴ – نشر بوتیمار – ایران
۳- «با سایه‌هایم مرا آفریده‌ام» گزینه یک دهه شعر – ۲۰۲۴ – نشر آسمانا – تورنتو، کانادا
۴- «گیسْ‌برگ درختان پائیزی» مجموعه شعرهای کوتاه و چند هایکوواره – در دست تهیه
۵- «ثریا و یک پیمانه شرابِ قرمز» گردآورد داستان‌های کوتاه – در دست تهیه
