
«تا تو با منی، زمانه با من است»

بعد از سالیان متمادی و به همت همشهریان گیلک مقیم تورنتو که بانیان کانون دوستداران گیلان در شهر تورنتو هستند، توفیق دیدار این همولایتیها و دیگر دوستداران دیرینه صدایم را داشتم. چه اندازه قادر به توصیف استقبال و شوق این دیدار فراموش نشدنی باشم؟ که نیستم. در تورنتو و مونترال بینهایت مورد اقبال و تشویق عزیزان همشهری و ایرانیان عزیز قرار گرفتم و تجدید خاطره شد.
و اما آخرین کنسرتم در ونکوور حال و هوای دیگری داشت. لازم است از همیاری و برگزاری این کنسرت بسیار صمیمانه و باشکوه از آقای هادی ابراهیمی و همسر مهربانش خانم کتی و دیگر یاران و همکاران ایشان تشکر ویژه داشته باشم که شبی فراموش نشدنی را تدارک دیده بودند. زحمات این عزیز که مدیریت نشریه شهروند ونکوور را دارند قابل تقدیر و امتنان است.
عزیزانی که در چند روز اقامت من و همسرم، نهایت مهر و محبت فرمودند آقای بابک عباسپور و همسر مهربانش شعله خانم، آقای انوش ابراهیمی و همسرش سیرانوش نازنین، دوست هنرپرورم آقای حسین صادقی و همسر نازنیش مینو خانم، آقای سلمان باذوق و پری خانم همسرش، جناب آقای صوفی همولایتی مهربان و و و. . . عزیزانی که به ما مهر و محبت ارزانی داشتند. برای همه چیز از این مهرورزان نازنین سپاسگزاریم.
این دیدار با لحظه لحظههایش در ضمیر باطن و عمق وجود ما باقی خواهد ماند.
با امید به دیداری دوباره
ارادتمند: ناصر و ناهید مسعودی
ونکوور سپتامبر ۲۰۱۱