نکاتی پیرامون انتخابات استان بریتیش کلمبیا
ما ایرانی-کانادایی‌های ساکن بریتیش کلمبیا در آستانه و سپس با آغاز سال نو ۲۰۱۳ میلادی، شاهد چندین انتخابات ریاست جمهوری بودیم و هستیم که هر یک از آنها می‌تواند به نوعی در پیوند با مسائل سیاسی – اقتصادی ایران باشد. پس از انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا و سپس در اسرائیل، اینک ما شاهد انتخابات دیگری در ایران هستیم که هر آن می‌تواند پی‌‌آمدهای غیرقابل پیش‌بینی و جدیدی را جلو روی ما و جهان بگذارد.
امروز انتخاب رئیس جمهورهای کشورهای اثرگذار در عرصه سیاست جهانی بر روی مردم و کشورمان ایران تأثیر مستقیم دارد چون می‌تواند در اعمال نظر و اتخاذ روش سیاسی دولت‌های منطقه از جمله ایران تعیین‌کننده باشد. به اعتبار این سخن، انتخاب رئیس جمهور ایران و حضور گسترده‌ی مردم و یا عدم حضور آنها، چالش‌های پیش‌رو و در نهایت فردی که به عنوان رئیس جمهور ایران معرفی می شود، می‌تواند روش‌ها و سیاست‌های دولت‌های جهانی به ویژه دولت‌های قدرتمند جهان سرمایه‌داری را متأثر سازد.
در خانه، در استان بریتیش کلمبیا، کمتر از دوهفته دیگر ما برای شرکت در انتخابات سروزیر این استان آماده می‌شویم. برای من خانه جایی است که در آن احساس امنیت کنیم و در برابر قانون از حقوق برابر برخوردار باشیم. فرد و خانواده در آن آسایش نسبی فردی، اجتماعی و اقتصادی داشته باشد و دولت و مسئولان آن در برابر رفتارهای ناهنجار خود پاسخگو باشند. آزادی نسبی فردی و اجتماعی در آن برقرار باشد و بی‌قانونی و دروغ و تزویر تبدیل به ارزش نشده‌باشد. به این اعتبار در جایی‌که زندگی می‌کنیم و این شرایط – نه در حد ایده‌آل – فراهم شود، من به آن خانه می‌گویم.
برای بسیارانی از ما که بیش از دو یا سه دهه شور و هیجان انتخاباتی در زادگاه‌شان ایران را تجربه نکرده‌اند، حضور در انتخابات بی‌سی و انتخاب کاندیدای مورد نظر در این استان، شاید بتواند بخشی از چالش‌ها و هیجانات انتخاباتی کشور زادگاهش را ملموس‌تر و قابل درک‌تر کند. اگرچه در این استان تقلب میلیونی و ابطال آرا در حوزه‌های انتخاباتی، دیگر دغدغه من و شاید اکثر ایرانی – کانادایی‌های شرکت‌کننده نیست، اما هیجان پیروزی کاندیدای مورد نظرش می‌تواند او را ساعاتی پای تلویزیون بنشاند و یا از طریق شبکه‌های تلویزیونی و دیگر شبکه‌های اجتماعی اینترنتی نتایج آن را دنبال کند. تفاوت اساسی دیگر انتخابات در این کشور حداقل این است که اگر مردمش صبح فردا از خواب برخاستند، به‌یکباره حیرت‌زده نمی‌شوند و نتیجه‌ی متفاوت و فاحش آن با موسسات نظرخواهی عمومی، کسی را شگفت‌زده و غافلگیر نمی‌کند.
پیرامون انتخابات استان بریتیش کلمبیا دوباره بازخواهیم گشت و بیشتر در موردش در همین ستون با شما صحبت خواهیم کرد.
اما در زادگاه‌مان ایران، حدود ۴۰ روز دیگر انتخابات ریاست جمهوری برگزار خواهد شد و بازار گمانه‌زنی پیرامون کاندیداهای اصلاح طلب همچنان داغ است. گروه‌های متفاوت در ایران و خارج از کشور در صدد جمع‌آوری امضاء و طومار برای مجاب کردن محمد خاتمی در پذیرش نامزدی یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، همچنان ادامه دارد در حالیکه، مهلت ثبت‌نام برای نامزدی انتخابات دارد به روزهای پایانی خود نزدیک می‌شود. تاکنون این نامزد اصلاح‌طلبی علاقه‌ای برای نامزدی در این دوره ندارد و اخیراً اعلام کرده که با توجه به برخی محدودیت‌ها، قطعاً در انتخابات، نامزد نخواهد شد.
وی در نشستی دیگر گفته بود:«آیا فردی که به عنوان یک شهروند عادی هم محدودیت زیادی برای صحبت کردن و اظهار نظر و سفر کردن دارد و در معرض انواع تهمت‌ها است، به سادگی اجازه می‌دهند اوضاع به دست او سپرده شود؟ وقتی می‌گویند و تهدید می‌کنند که کسانی باید توبه کنند، مرادشان چیست؟ توبه از اصلاح طلبی؟ چه جرمی رخ داده است که باید از آن توبه کرد؟»
علیرغم دودلی خاتمی در پذیرش نامزدی و نشان دادن عدم قاطعیت برای نامزدی ریاست جمهوری ایران، اصولگرایان با طیف‌های گسترده‌شان از راست تا راست افراطی، مواضع تندی مبنی بر عدم خشنودی خود از مطرح شدن نام خاتمی برای نامزدی انتخابات گرفته‌اند. نمونه بارز آن را می‌توان در یادداشت هفته گذشته‌ی کیهان شریعتمداری سراغ کرد و نیز در صحبت‌های علی اکبر ولایتی دید. هر دو آنها رابطه نزدیک با رهبری دارند. اولی حسین شریعتمداری نماینده ولایت فقیه در روزنامه دولتی کیهان است و دومی، ولایتی مشاور عالی خامنه‌ای و مورد مشاوره‌ی اصلی در عرصه بین‌‌الملل و همچنین یکی از نامزدهای مورد وثوق رهبر است.
با چیدن این قطعات پازل در کنار دیگر کاندیداهای راست و افراطی جمهوری اسلامی، و نامزدهای میانه‌رو می‌توان تصویری از انتخابات یازدهم را در ذهن مجسم کرد و عدم پذیرش خاتمی برای نامزدی در این میدان نابرابر را قابل فهم‌تر کرد.
پیرامون انتخابات ایران در هفته‌های آینده بیشتر خواهیم نوشت. اما این بیشتر به انتخابات استان بریتیش کلمبیا می‌پردازیم تا پیرامون احزاب شرکت‌کننده‌ی اشاراتی داشته باشیم. در همین راستا دو گفت‌وگو از سوی شهروند بی.سی با یکی از کاندیدای حزب ان.دی.پی در نورت ونکوور و رهبر حزب کمونیست کانادا در انتاریو انجام گرفته‌است که در صفحات ۲۴ تا ۲۶ می‌توانید آنها دنبال کنید.
روز دوشنبه رهبران چهار حزب شرکت‌کننده در انتخابات در اولین مناظره تلویزیونی شرکت کردند و آنهایی که انتخابات پیش‌رو در استان بریتیش کلمبیا را دنبال می‌کنند، شاهد پاسخ‌های رهبران حزب به سئوالات گرداننده برنامه و پاسخ‌ها و چالش‌های احزاب نسبت به یکدیگربودند.
مردم استان بریتیش کلمبیا در روز سه‌شنبه ۱۴ ماه مه، با انتخاب نمایندگان مورد نظر خود، رهبر یکی از احزاب ان.دی.پی – بی.سی، لیبرال – بی.سی، محافظه‌کار – بی.سی و حزب سبز – بی.سی را به‌عنوان سروزیر این استان تعیین خواهند کرد. آنچه که ما ایرانی – تباران را نسبت به این یا آن حزب دور یا نزدیک می‌کند، برنامه‌ها و پلاتفرم‌های هر یک از احزاب است. در مناظره و مصاحبه‌ها و گفت‌و‌گوهای رهبران این حزب با رسانه‌های اجتماعی، می‌توان دنبال ردپا‌هایی گشت و به نتایجی دست یافت.
ما ایرانی -کانادایی‌ها راهی جز حضور موثر و پرتعداد در روز رای‌گیری نداریم چون، با این کار اولاً می‌توانیم قدرت خود را در رد یا انتخاب هر نامزدی نشان دهیم و در تعیین سروزیر جدید در این استان ایفای نقش کنیم، و با این کار به هویت گروهی و اجتماعی خود وزنه‌ی بیشتری به‌بخشیم. و ثانیاً نشان دهیم نسبت به سرنوشت کانادا و استانی که در آن زندگی می‌کنیم بی‌تفاوت نیستیم.
در طی دوره‌ی ۱۲ ساله‌ی سیادت حزب لیبرال بی.سی در این استان، ما در هر دوره شاهد قطع بودجه در بیشتر مواردی که دغدغه‌های ما و فرزندان ما بوده، بوده‌ایم. حزب لیبرال بی.سی پس از پیروزی در ۱۲ سال پیش، امکانات رفاهی سالمندان را محدودتر، و موسسات کمک دهنده به افراد نیازمندی که خود قادر به انجام کارهای روزمره خود نیستند را کاهش داد. افزایش زمان انتظار در حوزه‌ی فوریت‌های پزشکی، تعطیلی تعدادی از مدارس و مهد کودک‌های دولتی و ادغام دانش‌آموزان آن به مدارس دیگر، افزایش تعداد دانش‌آموزان در کلاس‌ها، کاهش بودجه و یا قطع سرویس‌های دولتی از دیگر اقدامات دولت لیبرال بی‌سی بود.
شهروندان این استان شاهد نارسایی‌های آموزشی و خدماتی و پزشکی در طی این سه دوره بودند و اکثر اعتصاب‌ها و اعتراض‌های معلمان، کارگران، پرستاران و رانندگان سرویس‌های عمومی با تهدید تبصره‌های قانونی مجلس استانی، مبنی بر غیرقانونی بودن ادامه‌ی اعتصاب‌ها، ناکام ماند. چنین اعمالی در حافظه‌ی شهروندان این استان باقی خواهد ماند و در روزهای قبل از انتخابات به دنبال حزبی خواهند گشت که گام‌های موثر در از پیش‌رو برداشتن این معضلات بردارد.
اما آنچه که در روز مناظره دنبال شد، بیشترین نگاه‌ها و تمرکز بر روی رهبران دوحزب ان.دی.پی – بی.سی و لیبرال – بی.سی بود. حاصل این مناظره برای مخاطبانی که با مواضع این دوحزب از پیش آشنایی داشتند، امتیازی بر سبد آنها اضافه نکرد. ولی بار دیگر بر این واقعیت آماری موسسات نظرسنجی تاکید کرد که حزب لیبرال بی.سی چاله‌ی ژرف فاصله‌ی خود در رسیدن به حزب ان.دی.پی را نتوانست ترمیم کند.
اما این مناظره برای بینندگان‌اش یک روشنگری داشت و آن عذرخواهی رهبران احزابی بود که رقیب‌های جدی در این دوره از انتخابات به حساب می‌آیند. کریستی کلارک رهبر حزب لیبرال بی.سی و اندریان دیکس رهبر ان.دی.پی مجبور به عذرخواهی از مردم بریتیش کلمبیا شدند.
کریستی کلارک رهبر حزب لیبرال بی.سی وقتی در برابر این سئوال قرار گرفت که چرا هنگامی‌که پسرش و یک گزارشگر خبری در خودروی شخصی‌اش همراه او بودند، از چراغ قرمز عبور کرد، چاره‌ای جز عذرخواهی برایش باقی نماند. گوردن کامبل سروزیر و رهبر پیشین حزب لیبرال بی.سی نیز در زمان مرخصی‌اش در هاوایی به جرم مستی در حین رانندگی دستگیر می‌شود و او نیز مثل کریستی کلارک به‌خاطر این عملش مجبور به عذرخواهی از مردم بریتیش کلمبیا می‌شود اما از سمت خود استعفا نمی‌دهد.
اندریان دیکس رهبر ان.دی.پی نیز در مقابل سئوال دست‌کاری در تاریخ یادداشتی مبنی به درخواستی برای مجوز کازینو، هنگامی که او رئیس دفتر گلن کلارک سروزیر سابق این استان در سال ۱۹۹۸بود، مجبور به عذرخواهی شد.
انتخابات سروزیر استان بریتیش کلمبیا در روز ۱۴ ماه می ۲۰۱۳ برگزار خواهد شد. افرادی که علاقه‌مند به دادن رای زودهنگام هستند، می‌توانند از تاریخ ۸ ماه می تا ۱۱ ماه می از ساعت ۸ صبح الی ۸ عصر، با در دست داشتن کارت زرد رای‌گیری و داشتن کارت هویت که آدرس محل اقامت‌شان در آن درج شده‌است، به حوزه‌های رای‌گیری تعیین شده مراجعه کنند و آرای خود را در صندوق‌های رای بریزند.
هفته آینده باز پیرامون انتخابات بریتیش کلمبیا برای خوانندگان عزیز خواهیم نوشت.
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
هادی ابراهیمی رودبارکی متولد ۱۳۳۳- رشت؛ شاعر، نویسنده و سردبیر سایت شهرگان آنلاین؛ مجله‌ی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کاناداست.
فعالیت ادبی و هنری ابراهیمی با انتشار گاهنامه فروغ در لاهیجان در سال ۱۳۵۰ شروع شد و شعرهای او به تناوب در نشریات نگین، فردوسی، گیله‌مرد، گردون، تجربه، شهروند کانادا و مجله شهرگان آنلاین چاپ و منتشر شدند.
او فعالیت فرهنگی خود را در دیاسپورای ایران فرهنگی – کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریه‌‌ی «نمای ایران» آغاز کرده و سپس در فرگشتی «آینده» و «شهروند ونکوور» را منتشر کرد و از سال ۲۰۰۵ تاکنون نیز سایت شهرگان را مدیریت می‌کند.
ابراهیمی همراه با تاسیس کتابفروشی هدایت در سال ۲۰۰۳ در نورت ونکوور، به نشر کتاب‌های شاعران و نویسندگان دیاسپورای ایران فرهنگی پرداخت و بیش از ۱۰ کتاب را توسط نشر آینده و نشر شهرگان روانه بازار کتاب کرد. اولین انجمن فرهنگی-ادبی را با نام پاتوق فرهنگی هدایت در سال ۲۰۰۳ به‌همراه تعدادی از شاعران و نویسندگان ایرانی ساکن ونکوور راه‌اندازی کرد که پس از تعطیلی کتابفروشی هدایت در سال ۲۰۰۷ این انجمن با تغییر نام «آدینه شب» برای سال‌ها فعالیت خود را بطور ناپیوسته ادامه داد.
هادی ابراهیمی رودبارکی در سال ۲۰۱۰ رادیو خبری-فرهنگی شهرگان را تاسیس و تا سال ۲۰۱۵ فعالیت خود را در این رادیو ادامه داد.
آثار منتشر شده و در دست انتشار او عبارت‌اند از:
۱- «یک پنجره نسیم» – ۱۹۹۷ – نشر آینده – ونکوور، کانادا
۲- «همصدایی با دوئت شبانصبحگاهی» ۲۰۱۴ – نشر بوتیمار – ایران
۳- «با سایه‌هایم مرا آفریده‌ام» گزینه یک دهه شعر – ۲۰۲۴ – نشر آسمانا – تورنتو، کانادا
۴- «گیسْ‌برگ درختان پائیزی» مجموعه شعرهای کوتاه و چند هایکوواره – در دست تهیه
۵- «ثریا و یک پیمانه شرابِ قرمز» گردآورد داستان‌های کوتاه – در دست تهیه
