نویسنده: شهرگان

“شیاطین تاسمانی”
صدا می‌آید
صدای آبتنی باد در میان شاخه‌های بلوط

راه که می‌رود…پشتِ راه، راه رفتن را گُم می‌کند.

نه یلدا باورش شد، چشم در راه زمستانم

پوستم را بکن
آویزان کن از درخت انجیر