نویسنده: شهرگان

گاه
تنهایی می‌آید
قد بر می‌کشد

چقدر جاربزند این حنجره. تریبون از حلقِ اسکندر مقدونی هم سبقت گرفته.

(سرود مادرانه برای کیان)

تنها به چهره‌ای خراشیده می‌شناسیَم

«باکره»

دلشوره های / پر رنج

پیچیده در وجودم