نویسنده: شهرگان

از هبوط
از خواب زخمی
از بلند بلند بیدار شدن

پیراهنِ خونی و سوراخ را 
به تیر/آهنی می‌پوشانم

خودم را می‌بندم
 به گیاهِ لاله‌ی مردار