نویسنده: حسین فرخی

  نامه ها            یکگاهی هم کجا می روی      که زبانم دراز باشدکه هر اتفاقی بیفتد نوشتن     به...

خودم را درتن تو آورده بودم خراب و مست

شنیدنی ست صدا صدا صدا و تن و تن وتن
که پر شده که پر می شود ازتو