نویسنده: محمدرضا سلطانی

مرا به حال خود رها کرده‌ای
مگر مرا نمی‌بینی

درختان
این شهر
نفس را که هیچ

  ۱ پینه های رنج در دست های فراوان تیغ مگر چقدر می تواند بخراشد؟!   خون می جهد از چشم   طوفان می...