برنامه کنترل تغییرات اقلیمی کانادا تا نیمه قرن: رهایی از ذغالسنگ تا ۲۰۳۰
صبح دوشنبه، کترین مککِنا، وزیر محیطزیست دولت فدرال، برنامههای تازه دولت در مقابله با تولید گازهای گلخانهای و کنترل تغییرات اقلیمی تا میانه قرن حاضر را اعلام کرد و مهمتر از هم گفت که کانادا تا سال ۲۰۳۰ از تولید انرژی از ذغالسنگ رها خواهد شد.
این خبر در کنار انتشار برنامه ۹۱ صفحهای دولت فدرال با عنوان «استراتژی توسعه درازمدت کانادا با تولید کمتر گازهای گلخانهای تا نیمه قرن حاضر» در هفته گذشته صورت گرفت.
در همین زمینه در شهرگان بخوانید: حواشی قیمتگذاری مالیات بر کربن توسط دولت فدرال؛ برنامه کنترل تغییرات اقلیمی بریتیش کلمبیا بعد ماهها تاخیر منتشر شد، فعالهای محیطزیست ناامید باقی ماندند؛ آیندهای سبز با مانیفست جهش؛ و سوالهایی در موضوع فرکینگ در بریتیش کلمبیا
هدف اصلی این برنامه چنین عنوان شده: کاهش ۸۰ درصدی سطح تولید گازهای گلخانهای در مقایسه با سطح تولید این گازها در سال ۲۰۰۵ میلادی، با این امید که هماهنگ با پیمان پاریس، بتوان گرمایش زمین را در سطح ۱.۵ درجه سانتیگراد تا ۲ درجه سانتیگراد کنترل کرد.
برای دریافت اطلاعات و دادههای به روز در زمینه تغییرات اقلیمی، صفحه ناسا را چک کنید
دولت فدرال در حالی برابر متن پیمان پاریس امیدوار است که زمین تا سال ۲۱۰۰، ۲ درجه سانتیگراد یا کمتر از آن گرمتر شده باشد که همینالان زمین نزدیک به ۱ درجه گرمتر از شروع عصر صنعتی شدن در قرن نوزدهم میلادی است و دو قرن گذشته، به خصوص سالهای اخیر، اولین مرتبه در ۸ هزار سال گذشته است که دمای زمین افزایش فزاینده نشان میدهد.
اجرای رسمی پیمان پاریس در اولین جمعه ماه نوامبر امسال شروع شد و یک روز پیش از آن، گزارش تازه برنامه محیطزیستی سازمان ملل متحد اعلام کرد که اگر تا سال ۲۰۳۰ کشورهای عضو پیمان، برابر تعهدهای خود، سطح تولید گازهای گلخانهای را آنطور که مشخص کردهاند، کاهش دهند، زمین تا سال ۲۱۰۰، با ۳ درجه سانتیگراد تا ۳.۴ درجه سانتیگراد گرمایش بیشتر به نسبت شروع عصر صنعتی شدن روبهرو خواهد شد.
مککِنا در صحبتهای خود توضیح داد که هماکنون ۸۰ درصد تولید الکتریسته کانادا توسط انرژیهای تجدیدپذیر آب، باد و خورشید و انرژی هستهای صورت میگیرند و دولت امیدوار است که تا سال ۲۰۳۰، ۹۰ درصد تولید انرژی کشور رها از عرضه گازهای گلخانهای به جو زمین بشود.
عملی شدن این موضوع بسته به چهار استان کشور است که هماکنون برای تولید الکتریسته از ذغالسنگ استفاده میکنند: آلبرتا، ساسکاچوآن، نوا اسکوشیا و نیو برانزویک – آنها سه راه پیش روی خود دارند، خواه جلوی عرضه کربن بعد از سوختن ذغالسنگ به جو را بگیرند، یا اینکه فنآوری بهتری استفاده کنند یا اینکه نیروگاههای ذغالسنگی خود را تعطیل کنند.
به این شکل، تا سال ۲۰۳۰ قرار است که تولید گازهای گلخانهای معادل پنج مگاتن یا معادل استفاده سالیانه ۱ میلیون و ۳۰۰ هزار اتوموبیل، کمتر از حد تولید کنونی بشود.
تلاشهای دولت فدرال در سطح جهانی در موضوع کاهش تولیدات گلخانهای در مقابل چراغهای سبز این دولت برای شروع و گسترش برنامههای استخراج و عرضه سوختهای فسیلی، هفته گذشته در اجلاس بینالمللی مراکش در موضوع کنترل تغییرات اقلیمی، در معرض انتقاد دیگر کشورهای عضو پیمان قرار گرفته بود.
- درباره نویسنده:
- تازهترینها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجلهی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریهی «نمای ایران» آغاز بهکار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید