فرد پناهنده، فرمان ترامپ و تفاهم امنیت کشور سوم مابین کانادا و امریکا
نخستوزیر میگوید پناهندگان رانده از امریکا میتوانند به کانادا وارد شوند، هرچند یک تفاهمنامه بازمانده از دولت محافظهکار، اجازه چنین چیزی را به دولت نمیدهد، حالا وضعیت پناهندگان رودرروی فرمان ترامپ، نامشخصتر از پیش شده
شهرگان: جاستین ترودو، کوتاه در اکانت توییتری خودش نوشت، «به آنانی که از مجازات، ترور و جنگ میگریزند، کاناداییها به شما خوشآمد میگویند، فارغ از اعتقادهایتان. تنوع اجتماعی، قدرت ماست.» و بعد هشتگ به کانادا خوشآمدید گذاشته بود.
توییتی که به فاصلهای کوتاه در این شبکه اجتماعی دست به دست میشد و در مقابل فرمان ریاستجمهوری دونالد ترامپ باریکه امیدی شد که از یک سو مهاجرها و مسافرها، از سویی دیگر پناهندهها را برای ورود به امریکا محدود میکرد.
هرچند به فاصلهای کوتاه صدای مخالف در همین شبکه بلند شد. نائومی کلاین، معروفترین روزنامهنگار تحقیقی کانادایی، در توییتر خودش نوشت: «خیلی مهم است. نخستوزیر ما از تراژدی ترامپ برای تبلیغ روابطعمومی و محبوبیت برندی سود میبرد. باید بجنگیم تا کانادا برای پناهندگان یک سرزمین به درستی امن محسوب بشود.»
صدای معترق به «تفاهمنامه امنیت کشور سوم» مابین امریکا و کانادا اشاره میکند که از سال ۲۰۰۴ و برابر «برنامه هوشمند عمل مرزی» مابین دو کشور، اگر هر کدام از کشورها، پناهندهای را رد کند، مثلا امریکا اجازه ورود به پناهندهای را ندهد، کشور دوم و در اینجا یعنی کانادا، نمیتواند آن پناهنده را قبول کند.
برای همین هم کمپینی با نزدیک به ۳۰ هزار امضا بدنبال توییت نخستوزیر از او میخواهد تا «خوشآمدگوی آنانی باش که از خشونت و اخراج ترامپ میگریزند،» و گام نخست این خوشآمدی را در تغییر فرآیند معین شده در این تفاهم میشناسد تا بتوان بهراستی پذیرای پناهندگانی شد که دیگر امکان ورود به امریکا را ندارند.
در همین زمینه در شهرگان بخوانید:
شروع سه باره زندگی: انتظار برای آیندهای به تاخیر افتاده؛
یک سال بعد از درگذشت آلان کردی: بیش از ۳۰ هزار پناهنده سوری در کانادا اسکان داده شدهاند؛
تغییری تاثیرگذار برای فرد پناهنده
در دنیای امروز، برابر دادههای کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، فراتر از ۶۵ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر یا در سرزمین خود به اجبار جابهجا شدهاند، یا از سرزمین مادری خود گریختهاند و در کشوری دیگر، به عنوان پناهجو درخواست کمک کردهاند. فراتر از ۲۱ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر، توسط این سازمان و یا ثبت پناهندگان فلسطینی، رسما به عنوان پناهنده تایید شدهاند. در سال ۲۰۱۵ ولی تنها ۱۰۷ هزار و ۱۰۰ نفر از این افراد توانسته بودند در یک سرزمین دیگر قانونا مستقر بشوند و مدارک اقامت دریافت کنند.
برای همین هم کانادا و امریکا، در کنار همدیگر برنامه افزایش دریافت پناهندگان را دنبال میکردند، البته تا همین هفته پیش که دونالد ترامپ به اسم مقابله با تروریست، در فرمان «حفظ کشور از ورود تروریست خارجی به ایالت متحده،» ورود پناهندگان را به امریکا برای ۱۲۰ روز متوقف کرد.
امریکا قرار بود در ۲۰۱۷، فراتر از ۱۰۰ هزار پناهنده قبول کند، ولی ترامپ در فرمان خودش مقرر کرد در گذر امسال، تنها ۵۰ هزار پناهنده به این سرزمین وارد بشوند. مدت زمان چهار ماه هم برای این انتخاب شد تا در این فاصله شرایط ورود پناهندگان با توجه به پیشزمینههای اعتقادی و امنیتی آنان، همچنین ملیتشان، محدودتر بشود. به عنوان مثال به شکل مشخص ورود پناهندگان سوریهای به خاک امریکا ممنوع شد.
انتظار، تغییر کشور و حالا ممنوعیت ورود
ساقی قهرمان از سازمان دگرباشان جنسی ایران (ایرکو) مستقر در تورنتو به شهرگان میگوید که «عکس العمل من و ایرکو، به توقف ورود پناهندهها به آمریکا، شوک و ناباوری است. خشم است. یک، نزدیک به سه سال است که پروسه اسکان پناهندههای دگرباش به آمریکا با کندی بسیار شدید پیش میرود. دو، یک سال است که کانادا به بهانههای گوناگون روند پذیرش پناهندههای دگرباش به کانادا را در حدی کند کرده که بیمارترین پناهندهها حتی بیشتر از یکسال است منتظر اولین مصاحبه با سفارت هستند. سه، از چهار ماه پیش، مترجمهای فارسی کمیساریای عالی پناهندگی به پناهندههای دگرباش در ترکیه تلفن میزنند و سعی میکنند با تشویق، با اصرار، با خشم، با برخوردهای تند و بیادبانه، پناهنده را وادار کنند قبول کند پروندهی اسکانش از سفارت کانادا – پس از یک سال انتظار ارجاع پرونده اسکان – به آیسیامسی آمریکا منتقل شود.
حالا به ناگهان رئیسجمهور آمریکا اعلام میکند که ورود پناهندهها از طریق کمیساریای عالی پناهندگی متوقف شده. و در تشنج پس از این حکم، همه نگران سفر به ایران و سفر به آمریکا و دیدار خانواده و ادامه تحصیل و دوره دکترا و اعتبار ایرانیان و معصومیت ایرانیهای هتک حرمت شدهاند، اما واقعیت این است که در میان هزارها پناهندهای که در ترکیه به سر میبرند، چیزی نزدیک به ششصد یا هفتصد نفر دگرباش جنسی هستند که در ایران جانشان در خطر بوده، الان در ترکیه جانشان در خطر است، و راهی به پیش و به پس ندارند. مثل بقیهی ایرانیهای پناهنده و مهاجر و مسافر نیستند که در جایی آغوش خانوادهای به رویشان باز باشد و منتظرشان باشد و یا حمایتشان کند و برایشان حمایت مالی و عاطفی برسد. عکس العمل ما، ناباوری و درد است. این، واقعیت حکم ترامپ برای ماست.»
قهرمان در ادامه در عکسالعمل به توییت ترودو میگوید، «نخست وزیر محبوب کانادا، که نخست وزیر محبوب جامعهی کوئیر هم هست، میبایست با اخبار داخلی وزارتخانههایش بیشتر آشنا باشد و مستند توییت کند؛ این انتقاد ما به دلگرمی است که در توییت نخست وزیر دیده میشود. متأسفانه بیش از یک سال است که کمیساریای عالی پناهندگی میداند و سفارت کانادا در ترکیه میداند که پرونده پناهندههای غیر سوری برای اسکان در کانادا بررسی نمیشود. چرا باید شعاری زیبا اما دور از واقعیت توییت شود، آنهم وقتی که کانادا، حتی بیشتر از آمریکا، سرزمین مهاجران و پناهندهها است و همه خبر دارند، نه فقط سازمانهای حامی پناهندهها، همه خبر دارند که دولت کانادا در یک سال گذشته، در واقع چشم را به روی پناهندههای غیر سوری بسته، و آن تعداد کم پناهندههای غیرسوری که وارد کانادا شدهاند، به کمک مالی و حمایت بخش خصوصی وارد شدهاند. اگر آغوش کانادا به روی پناهندهها همچنان باز است، ما مایلیم با به اتکای به گفته نخست وزیر، از وزیر مهاجرت و سفارت کانادا درخواست کنیم دگرباشانی که در ترکیه بدون امکانات مالی و امنیتی بیش از یک سال است منتظر مصاحبه با سفارت کانادا هستند و در وضعیت آسیب پذیر هستند را بلافاصله به کشور وارد کنند. بیش از دو دهه است که کانادا کشور امن و سرزمین موعود پناهندههای دگرباش جنسی ایرانی است که خطر دو سال سه سال زندگی در شهرها و محلههای ناامن ترکیه را به جان میخرند، تا برسند به کانادا و به امنیت روانی و جانی. از گفتهی نخست وزیر، استقبال میکنیم.»
- درباره نویسنده:
- تازهترینها:
سیدمصطفی رضیئی، مترجم و روزنامهنگار مقیم شهر برنابی است. او نزدیک به سه سال است در کانادا زندگی میکند و تاکنون ۱۴ کتاب به ترجمه او در ایران و انگلستان منتشر شدهاند، همچنین چندین کتاب الکترونیکی به قلم او و یا ترجمهاش در سایتهای مختلف عرضه شدهاند، از جمله چهار دفتر شعر از چارلز بوکاووسکی که در وبسایت شهرگان منتشر شدهاند. او فارغالتحصیل روزنامهنگاری از کالج لنگرا در شهر ونکوور است، رضیئی عاشق نوشتن، عکاسی و ساخت ویدئو است، برای آشنایی بیشتر با او به صفحه فیسبوکاش مراجعه کنید.