ذوب پرمافراست در کانادا گازهای گلخانهای پس میدهد
نزدیک به نیمی از خاک کانادا را پرمافراست میپوشاند و بخش عمدهای از آن، متعلق به پرمافراستی است که از پایان آخرین عصر یخبندان تا همین سالهای اخیر، یخزده باقی مانده بود.
ولی حالا رسما تایید شده که بخشهای همیشه یخبسته خاک و سنگهای نزدیک به قطب، در حال ذوب است و ذوب آن، گسترهای از گازهای گلخانهای و بخصوص گاز متان به اتمسفر زمین میفرستد.
اتمسفری که فراتر از ۱۵۰ سال است که در معرض انباشت گازهای گلخانهای بهخاطر فعالیتهای آدمی است و این انباشت، بانی افزایش فزاینده دمای میانگین زمین شده است.
این گرمایش فزاینده هم مقصر تغییر رفتارهای آب و هوایی زیستبومهای زمین است که به تغییرات درازمدت اقلیمی منجر میشود.
تغییراتی که میتواند بهراحتی تمدن بشر را نابود کند، البته اگر تولید گازهای گلخانهای به همین شکل ادامه پیدا کند.
[clear]
رابطه پرمافراست و گازهای گلخانهای
پرمافراست همانند یک سد عمل میکند و مانع از خروج گازهای گلخانهای، بخصوص گاز متان از ذخایر محبوس درون زمین میشود.
ولی وقتی این سد ترک میخورد، گازهای محبوس میتوانند فرار کنند و وارد اتمسفر بشوند.
متان بسته به اینکه چند سال در جو زمین باقی بماند – این گاز حداکثر ۲۰ سال در اتمسفر میماند – میتواند تا ۸۵ برابر بدتر از دی اکسید کربن بر شدت گرفتن گرمایش زمین تاثیر بگذارد.
علاوه بر این، پرمافراست همانطور که ذوب میشود، امکان گندیدن تمام چیزهایی را مهیا میکند که درون آن برای زمانی بسیار طولانی یخبسته باقی ماندهاند.
بدین شکل هم انواع گازهای گلخانهای، بخصوص گاز متان تولید میشوند.
نتیجه تصویر اصلی این مطلب میشود.
عکسی که از محدوده رودخانه مکنزی در شمال کانادا گرفته شده و در آن پرمافراست همانند پنیر سوییسی نقطه نقطه و ترک خورده است.
همین عکس تبدیل به جنجالی در میان حامیان حفظ بقای بشر شده است تا آن را در شبکههای اجتماعی دست بدست کنند و خواستار توجه بیشتر به شکنندگی وضعیت موجود آدمی بر کره خاکی باشند.
پیشتر، دانشمندان دولت امریکا تخمین زده بودند که تا ۲۱۰۰ میلادی، ۱۶ تا ۲۴ درصد پرمافراست زمین ذوب شده باشد.
تخمینی دیگر میگوید که حتی اگر گرمایش زمین به آستانه ۱.۵ درجه محدود بشود – موضوعی که تلاش پیمان پاریس است ولی در عمل غیر ممکن خواهد بود – هم تا ۴۰ درصد پرمافراست تا ۲۱۰۰ میلادی یا ذوب میشود یا بشدت آسیب میبیند.
البته تاثیرهای مخرب پرمافراست اگر امروز سراغ ما نیایند، بعد از ۲۱۰۰ به تمدن بشر خواهند رسید.
وقتی که در فاصله گذر زمین به قرنی تازه، تا ۲۳۰۰ میلادی پرمافراست به انباشت گازهای گلخانهای بر جو زمین شدت میبخشد.
تا بدانجا که این سد کامل نابود شده باشد و آنقدر گاز متان در جو زمین انباشت شده باشد که یک رعد بتواند انفجاری به قدرت انفجار اتمی هیروشیما خلق کند.
هرچند در آن زمان دیگر نه انسان وجود خواهد داشت، نه چیزی از تمدن بشر باقی مانده است.
- درباره نویسنده:
- تازهترینها:
In touch with the Iranian cultural diaspora.
Shahrgon is an online magazine for Canada’s Iranian cultural diaspora and Persian-speaking languages.
Shahrgon started working in Vancouver, Canada, in 1992 with the publication “Namai Iran” and then in the evolution of “Ayandeh” and “Shahrvand-E Vancouver,” it transformed into Shahrgon.
Shahrgon; The magazine of the Iranian cultural diaspora;
شهرگان مجلهی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریهی «نمای ایران» آغاز بهکار کرده و سپس در فرگشتی از «آینده» و «شهروند ونکوور» به شهرگان فراروئید