ای به خاک خفتگان!
——————
با کدام حرف ِ مهربان
خواب را سلام کرده اید ؟
با کدام جان ِشعله بار
شور ِ عاشقانه را کلام کرده اید ؟
واپسین دقیقه تان شقایق ِ کدام باغ را ستود؟
آسمان، به آرزوی تان حسود بود
که زمین، غمی بلند را سیاه تر سرود
تا که آب ِ سوگوار
از کنار ِ عشق های بیقرار
تلخ بگذرد.
ای به خاک خفتگان !
تا که این بهار
از مزار ِآرزوی ناشکفته تان گذر کند
«شهریار» را خبر کنید
تا چکامه های چاک چاک، سر کند.
آلمان. یکشنبه ۲۲ مرداد ۹۱