Advertisement

Select Page

چند شعر کوتاه از شاعر خردسال رها فلاحی

رها فلاح

 

*  رها فلاحی

 


(۱)

موهایم را که کوتاه کردند؛

قلب من به کنار،

با بُغضِ «گُل‌سرم»

                     -چه کنم؟!

 


(۲)

چشمانم ابری‌ست؛

همراهم–

 چتری خواهم داشت

     –به احتمالِ باران!

 

 

 

(۳)

عروسکم

    –سنکوپ کرده‌ست…

                              ***

آه از،

     یک تنهائی‌ی دشوار!

 


  

(۴)

از همه‌ی عروسک‌هایم پرسیدم،

نه! هیچ کدام

            [دوست داشتن]

                      –نمی‌دانستند!

 


 (۵)

شب‌ که می‌شود؛

[هر چقدر بخواهی]

گل‌های پنج‌پَر

در دامن آسمان سوسو می‌زنند!

 

 

 

(۶)

عروسک‌ام

قبضه روح کرده‌ست

          -تنهایی ام را!

 

 

 

 (۷)

وزید نسیم،

-به گوش زمین

چه زیباست؛

    -صدای خدا…

 

 

 

  (۸)

در ناگهانِ باغچه،

آفتابگردانی شُکفت وُ،

    دیدم:

        –[نورِ خدا] بود!

 


  (۹)

-[باد]،

زمزمه‌ی خداست که –

می‌وزد؛

       به گوش زمین!

 

 

 

 (۱۰)

حیاطی کوچک وُ

طنابی بسته

باد به پرواز درآورد رخت‌ها را

خوشبختی!

وقتی انسانی نیست!!!

 


———————

 


* رها فلاحی: شاعر خردسال بروجردی – مجموعه‌ی اشعار کوتاه او در کتاب چشم‌های تو چاپ اول ۱۴۰۰ انتشارات گنجور، منتشر شده است.

 

لطفاً به اشتراک بگذارید
Advertisement

تازه‌ترین نسخه دیجیتال شهرگان

تازه‌ترین نسخه‌ی دیجیتال هم‌یان

آگهی‌های تجاری:

ویدیوی تبلیفاتی صرافی عطار:

شهرگان در شبکه‌های اجتماعی

آرشیو شهرگان

دسته‌بندی مطالب

پیوندها:

Verified by MonsterInsights