
«او بر لبهی تیز خوابها راه میرود»

نگاهی به: «و غیره»ی سپیده جدیری
یک نوع نوشتار سهل و ممتنع در شعرهای سپیده جدیری هست که مشخصهی تفکر شاعرانهی سپیده جدیری ست. شعرهاش نه تصویر محضاند و نه آوای محض؛ حرفهایی ریخته از گلو هستند که در تنهاییی کلمات، بغض کرده و آواز میخوانند. در امتداد نوشتار سپیده جدیری، صدای طنین مطنطن کلمات است که خستگی ی خواننده را در میکند. این نقطهی قوت نوشتههای اوست که نظم گفتارش، تولید آهنگی برای جملات کرده است. و تلاطم امواج دریای نوشتارش، نوعی آشوب شاعرانه را دامن میزند که در نوع خود بی نظیر است. شعرهای سپیده جدیری را باید خواند. بهترین نوشتههای او شعرهای او هستند. و سریعترین راه برای ملاقات شاعر، تورق در دفاتر اشعار اوست. شعر سپیده جدیری، شعر ساده نیست، در عین حال که پیچیده هم نیست. او بر لبهی تیز خوابها راه میرود. و بیداری، خود را در لابلای تمهیدهای شاعرانهی ظریف کلماتش، پنهان کرده است.
نمونه شعر: هر شعری از سپیده جدیری، دنیای کوچک و ظریف و زنانه و شاعرانهی خودش را دارد.
شعرهای سپیده جدیری را حداقل باید دوبار خواند. شعرهای این شاعر خوب را باید خواند.
سهراب رحیمی
چهاردهم ماه مه
مالمو، سوئد