شعری از صحرا کلانتری همراه با ترجمه انگلیسی

دستم را بگیر!

نمی بینی پلیموس
از دوشم فرو می‌ریزند
چیزهایی تاریک که صدا می‌دهند
تصور کن
دوبینی گرفته باشی
در شمایلی نامعلوم
چیزهایی از من فرو می‌ریزند
دوش می‌گیرم
با همان چیزهایی که نمی‌دانم
با انگشتانی احتمالا" کشیده
رگهایم در پرده‌هایی تاریک می‌لرزند
می‌لرزم
گوش کن پلیموس
دوساله دختری جیغ می‌کشد
سرم بر می‌گردد
دهانم را می‌بندم
شش‌ساله دختری با موهایی تاریک
چاقویش را تیز کرده
پلیموس دستم را بگیر
با پیرزنی بی‌عصا
از دوشم فرو می‌ریزم
ماده اسبی پیله زده
اشتری را شیهه می‌زنم
نمی‌بینی پلیموس
فرشته‌ای در پیچی شاخ در‌ آورده
به بال‌های مومیایی شاخ می‌زند
می‌ترسم پلیموس
تاجگذاری چیزی‌ست تاریک
تاریکم با خورشیدهای تاکسیدرمی شده
سیاره‌ای بی‌عصا
بی‌قمر
در دستانم می‌چرخم
به من چنگ بزن پلیموس
چیزهایی تاریک از دوشم فرو می ریزند

پلیموس دستم را بگیر...

#صحرا_کلانتری

ترجمه شعر از مترجم نگار عمرانی

Take My Hand!

Don’t you see Plymouth?!
They are falling off my shoulder,
dark things that are making noise.
imagine
you have got the squint.
In an ambiguous figure
things are falling off me.
I take a shower
with the same things that I do not know.
With probably long fingers,
my vessels are trembling in dark curtains.
I am trembling.
Listen Plymouth!
A two-year-old girl is screaming.
My head turns around.
I shut my mouth.
A six-year-old girl with dark hair
has honed her blade.
Plymouth, take my hand!
With a cane-less old woman,
I fall off my shoulder.
A mare has cocooned.
I neigh to a camal.
Don’t you see Plymouth?!
An angel has grown horns in a twist
it is butting the mummy’s wings.
I am scared Plymouth.
Coronation is something dark;
I am dark with taxidermy suns;
A cane-less planet;
Moonless,
I turn in my hands.
Grab me Plymouth.
Dark things are falling off my shoulder.


#Sahra_Kalantari
#Negar_Emrani