نویسنده: عباس فتحی‌زاده

بی بازگشت ترین ایام بهارانی ست که می گریزند بی فرجام در آنسوی پرده های چرکین نهــــــــــالی می...

  میان انبوه درختان خاموشدر مسیر رودخانه های پرخروشتنهایی ام را مرور می کنمکجاست آن آشنای دیر و...

به زمین نگاه کن آنجا که ایستاده ای فاصله ات برای بودن همین قدر است پرنده نیستیم که پرواز کنیم ره...

بهار بود
فقط بهار بود‌، همین