نویسنده: ابوالفضل حکیمی

  ۱ حاشا می کند شانس‌مان را و می‌گذارد اسمش را بالای سرمان سقف   سینه که تا گوش‌های تیز رختخواب...

    ۱ به کجا می رسند    باز و بسته شدن مدام درهای خراطی شده...

    ۱   از خونخوارها که می مکند         خنده ها را از واقعیت که خواب ها را می گزد از دره های خیره...