«چنان در قید مهرت پای بندم»
شماره‌ای که پیش رو دارید شماره ویژه بیستمین سال انتشار نشریه‌ای‌است که با نام آینده آغاز کرد تا به شهروندی و شهرگانی رسید. کودکی که ۲۰ سال پیش با پاهای لرزان، راه رفتن را تجربه می‌کرد، و شما مخاطبان مهربان دست‌های این تازه از راه رسیده را گرفتید و به او اطمینان دادید تا به حرکت‌اش ادامه دهد. اینک در آستانه ۲۰ سالگی قرار گرفته است.
شما خوانندگان پرمهری که هر هفته دستمان را گرفتید و حاصل عرق‌ریزی فکری و اندیشگی فرزندان خردورزتان را به خانه‌هایتان بردید. شما خوانندگانی که هر هفته به امید دریافت خبر خوش و مسرت‌آمیز، صفحات روزنامه را واکاوی کردید. آزادی‌های اجتماعی و سیاسی در درون کشور و آسایش و رفاه مردم داخل ایران امید هفتگی شما بود و ما چون قصه‌گوی شهرزاد هزار و یکشب، امیدتان را از این هفته به هفته‌ی دیگر موکول می‌کردیم.
شما نویسندگان و هنرمندان و اهالی قلم که هر هفته با پویایی اندیشه و قلم‌تان، بار معنوی نشریه را فراهم آوردید تا ریشه‌های فرهنگی زادگاهتان را حفظ کنید و آن را در پیوند با اندیشه‌های جهانی به پویایی برسانید و در اختیار مخاطبان‌تان قرار دهید.
شما صاحبان کسب و کار و حرفه با آگهی‌هایتان از ما حمایت به‌عمل آوردید تا به عهد‌مان با جامعه مهاجر و پویای ایرانی وفادار بمانیم و راه و شیوه‌مان را ادامه دهیم.
بیست سال زمان کمی نیست. بیست سال دریافت حمایت مالی و معنوی و منتشر کردن و انتشار دادن.
مهر و سپاس بر شما.
چگونه می‌توان سپاسگو بود و حمایت این همه سال‌ها را پاسخی شایسته و درخور، داد؟
شماره پیش رو وام‌دار خردورزان و فرهیختگانی است که هر یک ما را سرشار از مهربانی کردند. این وظیفه و مسئولیت ما را در پاسخ‌گویی به خواسته‌های فرهنگی جامعه ایرانی‌تبار بیشتر و سنگین‌تر می‌کند.
آرزومند انرژی نامیرایم تا همچنان با انرژی و توان، به کار فرهنگی و مطبوعاتی‌ام ادامه دهم.
اما این شماره حاصل تلاش همه نویسندگان و همکاران شهروند بی‌سی است که نام‌شان زینت‌بخش روی جلد شده‌است. برخود لازم می‌دانم تا از همکاری صمیمانه داستان‌نویس کشورمان محمد محمدعلی گرامی که با دغدغه‌هایم سهیم شد و در انتشار این ویژه‌نامه یاری‌ام رساند و از سپیده جدیری عزیز که اگر حافظه و تلاش او برای جمع‌آوری مطالب ویژه‌نامه نبود، من بیست‌سالگی دردانه‌ام را به فراموشی می‌سپردم، سپاسگزاری کنم. از بهروز زمانی گرامی که طرح زیبای روی جلد این شماره، حاصل خلاقیت هنری اوست، تشکر می‌کنم.
چنان در قید مهرت پای بندم
که گویی آهوی سر در کمندم
«سعدی»
- درباره نویسنده:
- تازه‌ترین‌ها:
هادی ابراهیمی رودبارکی متولد ۱۳۳۳- رشت؛ شاعر، نویسنده و سردبیر سایت شهرگان آنلاین؛ مجله‌ی دیاسپورای ایران فرهنگی در ونکوور کاناداست.
فعالیت ادبی و هنری ابراهیمی با انتشار گاهنامه فروغ در لاهیجان در سال ۱۳۵۰ شروع شد و شعرهای او به تناوب در نشریات نگین، فردوسی، گیله‌مرد، گردون، تجربه، شهروند کانادا و مجله شهرگان آنلاین چاپ و منتشر شدند.
او فعالیت فرهنگی خود را در دیاسپورای ایران فرهنگی – کانادا از سال ۱۹۹۲ با نشریه‌‌ی «نمای ایران» آغاز کرده و سپس در فرگشتی «آینده» و «شهروند ونکوور» را منتشر کرد و از سال ۲۰۰۵ تاکنون نیز سایت شهرگان را مدیریت می‌کند.
ابراهیمی همراه با تاسیس کتابفروشی هدایت در سال ۲۰۰۳ در نورت ونکوور، به نشر کتاب‌های شاعران و نویسندگان دیاسپورای ایران فرهنگی پرداخت و بیش از ۱۰ کتاب را توسط نشر آینده و نشر شهرگان روانه بازار کتاب کرد. اولین انجمن فرهنگی-ادبی را با نام پاتوق فرهنگی هدایت در سال ۲۰۰۳ به‌همراه تعدادی از شاعران و نویسندگان ایرانی ساکن ونکوور راه‌اندازی کرد که پس از تعطیلی کتابفروشی هدایت در سال ۲۰۰۷ این انجمن با تغییر نام «آدینه شب» برای سال‌ها فعالیت خود را بطور ناپیوسته ادامه داد.
هادی ابراهیمی رودبارکی در سال ۲۰۱۰ رادیو خبری-فرهنگی شهرگان را تاسیس و تا سال ۲۰۱۵ فعالیت خود را در این رادیو ادامه داد.
آثار منتشر شده و در دست انتشار او عبارت‌اند از:
۱- «یک پنجره نسیم» – ۱۹۹۷ – نشر آینده – ونکوور، کانادا
۲- «همصدایی با دوئت شبانصبحگاهی» ۲۰۱۴ – نشر بوتیمار – ایران
۳- «با سایه‌هایم مرا آفریده‌ام» گزینه یک دهه شعر – ۲۰۲۴ – نشر آسمانا – تورنتو، کانادا
۴- «گیسْ‌برگ درختان پائیزی» مجموعه شعرهای کوتاه و چند هایکوواره – در دست تهیه
۵- «ثریا و یک پیمانه شرابِ قرمز» گردآورد داستان‌های کوتاه – در دست تهیه
