شعرِ «قبلهنمای خراب» از هادی توزندجانی
از دنیا، میآیم خانهام؛ مرگ/ نشسته بر مبل خدا / تریاک می کشد خاندان سیزده ؛ دنبال حرف «خِ» ای...
Read MoreSelect Page
Posted by هادی توزندجانی | 19 مرداد 1403
از دنیا، میآیم خانهام؛ مرگ/ نشسته بر مبل خدا / تریاک می کشد خاندان سیزده ؛ دنبال حرف «خِ» ای...
Read MorePosted by هادی توزندجانی | 24 اردیبهشت 1403
شعر حجم؛ از بطن لغت و کشف درون تصویر کلمه میآید.
Read MorePosted by هادی توزندجانی | 18 اردیبهشت 1403
منتظر به او
و اوی منتظر
و میانه
خالی از فضا
Posted by هادی توزندجانی | 31 شهریور 1402
آن که بی تن از تو
در ورا
می سوزیاش
Posted by هادی توزندجانی | 25 دی 1400
۱ دایره بر دایره می چیند و خطوطی موازی / عمود بر پشت تهران خود / بر تکانه ای / تلنگری ساعت...
Read More