مهرانگیز رساپور

دل برده‌ای و خواهی، دست از تو که بردارم؟ زين در نروم بيرون، تا از تو طلبکارم ! ديدند رقیبان چون، شعرم به تو می‌بالد بستند کمر با هم، در اذيت…

شِکوه کنی، قهر کنی؟ عشق که اين نيست، برو ! شرط و شروط می‌نهی؟ عشق چنين نيست، برو ! هم رهِ عشق بندی و هم طلبِ وصل کنی؟! آتشِ عشق شعله‌اش، از تَفِ کين نيست،…

دوست عزیز و شاعرمان خانم مهرانگیز رساپور (م. پگاه)، گفتگویی را با آقای داریوش آشوری در باره‌ی کتاب "عرفان و رندی در شعر حافظ" انجام داده‌‌است که پیش از این در…

چهارشنبه سوری و نوروز زين ظلمتِ شب، چو رهسپار سحريم به کز رهِ چهارشنبه سوری گذريم تا کور شود چشمِ حسودانِ بهار بايد که ز چشم زخمِ آتش بپريم!  *   *   *…

دوشعر از مهرانگیز رساپور (م. پگاه) باز حسود وای حسود را ببين، باز چکار می‌کند ! دام به نور می‌نهد! باد شکار می‌کند !…

شعری از مهرانگيز رساپور (م. پگاه)     کينه به آيينه      بزد به نام غزل بر جبینِ آيينه زِ خشتِ خام سياهی که داشت در سينه اگر ز عشق و وفا گفت…